A Cosmic Funeral Of Memories - Limbonic Art

This is the genesis of a traumatic voyage

As you fall into a deep sleep

Beyond the point of no return

Once you have looked into the abysmal darkness

You carry it with you as a legacy for the rest of your life

The sky is a lonely place, an endless consuming space

Embrace the silent waves of cosmos

As the astral ocean rise in high tide

A magic flame inside of me

Burns with lust and desire

I watch the dying sun

As it fades into the horizon of crimson fire

The paranormal darkness is now descending

Invasion of my mind, heart and soul

As reality shatters around me

I feel the changing the metamorphosis

The night belongs to the predator

To the one who dares crossing the threshold

The axis of dreams and wonders and black miracles

I see my self in the mirror of your eyes

A dark star on the celestial beautiful midnight sky

Release the inner radiance of what you have become

Brighten the night with your sacrifice

I have returned to life to speak of clairvoyance

I am the voice from the grave land of memories

Life can be only an illusion and death a temptation

A final destiny

A cosmic funeral of memories

Dit is het ontstaan ​​van een traumatische reis

Terwijl je in een diepe slaap valt

Voorbij het punt van geen terugkeer

Als je eenmaal in de bodemloze duisternis hebt gekeken

Je draagt ​​het met je mee als een erfenis voor de rest van je leven

De lucht is een eenzame plek, een eindeloze consumerende ruimte

Omarm de stille golven van de kosmos

Terwijl de astrale oceaan opkomt bij vloed

Een magische vlam in mij

Brandt van lust en verlangen

Ik kijk naar de stervende zon

Terwijl het verdwijnt in de horizon van karmozijnrood vuur

De paranormale duisternis is nu aan het dalen

Invasie van mijn geest, hart en ziel

Terwijl de realiteit om me heen instort

Ik voel de verandering van de metamorfose

De nacht is van het roofdier

Voor degene die over de drempel durft te stappen

De as van dromen en wonderen en zwarte wonderen

Ik zie mezelf in de spiegel van je ogen

Een donkere ster aan de hemelse prachtige middernachthemel

Laat de innerlijke uitstraling los van wat je bent geworden

Fleur de nacht op met je offer

Ik ben weer tot leven gekomen om over helderziendheid te spreken

Ik ben de stem uit het grafland van herinneringen

Het leven kan slechts een illusie zijn en de dood een verleiding

Een definitieve bestemming

Een kosmische begrafenis van herinneringen