Модель робота - Liliya

Мне не уснуть, я долго мечтаю и очень боюсь

Что не улечу, а снова в своей кровати проснусь

Я не вернусь, а может придумала это и пусть

Смотрит в окно, ползёт по щекам безответная грусть.

Припев:

Я чувствую себя устаревшей моделью робота

Дыхание плюс, а питание минус, оборвано

Я чувствую себя устаревшей моделью робота,

А мне летать между мирами неплохо-бы.

Я не вернусь, стальными руками за нервы держись

И не сдаюсь, пусть даже пока среди вас остаюсь

Я не решусь дрожать от беспомощности на краю

Я не держусь, пусть даже уже никогда не проснусь.

Ik kan niet slapen, ik droom lang en ik ben erg bang

Dat ik niet wegvlieg, maar weer wakker word in mijn bed

Ik zal niet terugkeren, of misschien heb ik het bedacht en laten?

Hij kijkt uit het raam, onbeantwoorde droefheid kruipt over zijn wangen.

Refrein:

Ik voel me een achterhaald robotmodel

Ademen is plus, en voeding is min, afgesneden

Ik voel me een achterhaald robotmodel

En het zou leuk zijn voor mij om tussen werelden te vliegen.

Ik kom niet terug, houd je zenuwen vast met stalen handen

En ik geef niet op, ook al blijf ik bij jullie

Ik durf niet te beven van hulpeloosheid op de rand

Ik kan het niet volhouden, ook al word ik nooit wakker.