Не пара - Lila von Grau

Ты был всегда моим героем.

Пересекая как-то улицу,

Мы встретились с тобою, столкнувшись лицом к лицу.

Себя на миг я ощутила кинозвездой в Голливуде,

Накрыл блэкаут я спросила: Целоваться будем?

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ты молчал, но знала я, я знала твой секрет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ведь ты же думал: а не пора ли мне?

Отправились к Игорьку, тусили всю ночку.

Уснули валетом, ведь ты же с приветом.

Под утро внезапно тобою овладел страх.

Тут снова разглядела я в огромных твоих глазах, что

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ты молчал, но знала я, я знала твой секрет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ведь ты же думал: а не пора ли мне?

На крыльях счастья я парила - любви моей нес быстрый лайнер,

Когда меня (ее) вдруг осенило, его в чем кроется тайна.

В том и развязка сонаты, что страстно, тайком

Уже болеешь давно ты не мной.

Игорьком.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Нет, мы не пара, нет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ты молчал, но знала я, я знала твой секрет.

Нет, мы не пара, нет, а мы не пара, нет,

Ведь ты же думал: а не пора ли мне?

Нет, мы не пара, нет, мы…

Je bent altijd mijn held geweest.

Op de een of andere manier de straat oversteken

We hebben je van aangezicht tot aangezicht ontmoet.

Even voelde ik me een filmster in Hollywood

Ik bedekte de black-out, ik vroeg: zullen we kussen?

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je zweeg, maar ik wist het, ik kende je geheim.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je dacht tenslotte: wordt het niet eens tijd voor mij?

We gingen naar Igorka, waar we de hele nacht rondhingen.

We zijn in slaap gevallen met een krik, want je bent met de groeten.

In de ochtend greep de angst je plotseling.

Dan weer zag ik in je grote ogen dat

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je zweeg, maar ik wist het, ik kende je geheim.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je dacht tenslotte: wordt het niet eens tijd voor mij?

Op de vleugels van geluk zweefde ik - mijn liefde werd gedragen door een snelle voering,

Toen het plotseling tot mij (haar) doordrong, wat is zijn geheim.

Dat is de ontknoping van de sonate, die stiekem hartstochtelijk is

Je bent al een hele tijd ziek, je bent mij niet.

Igorkom.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Nee, we zijn geen stel, nee.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je zweeg, maar ik wist het, ik kende je geheim.

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn geen stel, nee

Je dacht tenslotte: wordt het niet eens tijd voor mij?

Nee, we zijn geen stel, nee, we zijn...