Slugs - Lil Ugly Mane

You got sativa, ignite it

World stiff as arthritis

Dreaming 'bout a crisis, all I fucking hear is sirens

Climates turn to ice and your life turn to lifeless

Sitting on my throne, I’m alone in the silence

First hit the wax, then you exhale the vapor

Economies collapse and you’ll stack just some paper

Running round a maze while they laugh in your faces

Rather burn down the city, get me fucking fifty acres

Slugs is just snails without shells

The perception: evolution fucked them over and failed

But they survive without protection in this jungle they dwell

With giants throwing salt all on their people, can’t consider 'em frail

Spit vinegar in sour times, live under the power lines

I’m just a bag of tumors full of alkaline

All you do is carve them out, sew up any abscess

Go about your business, keep your distance from the dragnets

Backseat driving, passenger traveling, bumming a ride in my own brain

Pointless meandering, using the vanity mirror to break up the cocaine

Loitering, lost in a memory somewhere between a first kiss and a dope vein

Nursing myself as an infant and in the same instant I’m shackled and cuffed and

restrained

How does this fucking pertain to anything other than coping with pain?

All of the time I spent hoping to change, just an obsession with stoking the

flames

Haunted, something hovers over me, I feels its breath

The skeletal projection of accumulated stress

You got sativa, ignite it

World stiff as arthritis

Dreaming 'bout a crisis, all I fucking hear is sirens

Climates turn to ice and your life turn to lifeless

Sitting on my throne, I’m alone in the silence

First hit the wax, then you exhale the vapor

Economies collapse and you’ll stack just some paper

Running round a maze while they laugh in your faces

Rather burn down the city, get me fucking fifty acres

Got sativa, ignite it

World stiff as arthritis

Dreaming 'bout a crisis, all I fucking hear is sirens

Climates turn to ice and your life turn to lifeless

Sitting on my throne, I’m alone in the silence

First hit the wax, then you exhale the vapor

Economies collapse and you’ll stack just some paper

Running round a maze while they laugh in your faces

Rather burn down the city, get me fucking fifty acres

Je hebt sativa, steek het aan

Wereld stijf als artritis

Dromend over een crisis, hoor ik verdomme alleen sirenes

Het klimaat verandert in ijs en je leven verandert in levenloos

Zittend op mijn troon, ben ik alleen in de stilte

Raak eerst de wax aan, dan adem je de damp uit

Economieën storten in en je stapelt maar wat papier op

Rennen door een doolhof terwijl ze je uitlachen

Liever de stad platbranden, laat me verdomme vijftig acres

Slakken zijn gewoon slakken zonder schelpen

De perceptie: evolutie heeft ze verpest en gefaald

Maar ze overleven zonder bescherming in deze jungle waarin ze wonen

Met reuzen die zout over hun mensen gooien, kan ik ze niet als zwak beschouwen

Spuug azijn in zure tijden, leef onder de hoogspanningslijnen

Ik ben gewoon een zak tumoren vol alkalisch

Het enige wat je hoeft te doen is ze uit te snijden, een abces dicht te naaien

Ga door met uw zaken, houd afstand van de sleepnetten

Achterbank rijden, passagiers reizen, een ritje in mijn eigen brein bummen

Zinloos slenteren, de make-upspiegel gebruiken om de cocaïne te breken

Rondhangen, verloren in een herinnering ergens tussen een eerste kus en een dope ader

Ik verzorg mezelf als baby en op hetzelfde moment ben ik geboeid en geboeid en

terughoudend

Hoe heeft dit verdomde betrekking op iets anders dan omgaan met pijn?

Al de tijd die ik besteedde aan het hopen te veranderen, gewoon een obsessie met het stoken van de

vlammen

Haunted, iets zweeft boven mij, ik voel zijn adem

De skeletprojectie van geaccumuleerde stress

Je hebt sativa, steek het aan

Wereld stijf als artritis

Dromend over een crisis, hoor ik verdomme alleen sirenes

Het klimaat verandert in ijs en je leven verandert in levenloos

Zittend op mijn troon, ben ik alleen in de stilte

Raak eerst de wax aan, dan adem je de damp uit

Economieën storten in en je stapelt maar wat papier op

Rennen door een doolhof terwijl ze je uitlachen

Liever de stad platbranden, laat me verdomme vijftig acres

Heb sativa, steek het aan

Wereld stijf als artritis

Dromend over een crisis, hoor ik verdomme alleen sirenes

Het klimaat verandert in ijs en je leven verandert in levenloos

Zittend op mijn troon, ben ik alleen in de stilte

Raak eerst de wax aan, dan adem je de damp uit

Economieën storten in en je stapelt maar wat papier op

Rennen door een doolhof terwijl ze je uitlachen

Liever de stad platbranden, laat me verdomme vijftig acres