Амстердам - Lil Melon

Я снова лечу в Амстердам — со мной моя мадам

И я ей всё отдам

Будем делать там спокойно то, что здесь нельзя

Здесь все слёзы приобретут новый окрас и жизнь мне даст (Уу)

Все слёзы приобретут новый окрас и сама жизнь мне даст (Эй)

Я кручу косяк, скоро вылет в Амстердам

Докурю последний и подъеду, их с собой не взяв

Зачем они мне там?

Я буду голым идти навстречу приключениям

Куплю там пачку печенья

убита

И мы присядем под мельницей

На берегу улыбаемся ему, а он нам машет рукой

Встаём и гуляем по центру

Заглядывая потаённые двери

Бездомный прохожий кричит «My get me out!»

И мы берём его с собой и под солнцем засыпаем

На газоне возле озера — это какой-то сюрреализм

Открываем глаза: вокруг уже светят фонари, бездомного нет — наверно он ушёл

творить

Идём с ней в старый отель

Мы не мёрзнем, нас окутывает тень

зелёный змей

И хорошо, когда в моих карманах деньги

Ik vlieg weer naar Amsterdam - mijn mevrouw is bij mij

En ik zal alles aan haar geven

We zullen daar rustig doen wat hier onmogelijk is

Hier zullen alle tranen een nieuwe kleur krijgen en het leven zal me geven (Ooh)

Alle tranen zullen een nieuwe kleur krijgen en het leven zelf zal me geven (Hey)

Ik draai de joint, vlieg binnenkort naar Amsterdam

Ik rook mijn laatste sigaret en rijd naar boven zonder ze mee te nemen

Waarom zijn ze er voor mij?

Ik ga naakt op avontuur

Ik koop daar wel een pakje koekjes

vermoord

En we gaan onder de molen zitten

Op de kust glimlachen we naar hem, en hij zwaait met zijn hand naar ons

We staan ​​op en lopen door het centrum

Door verborgen deuren gluren

Een dakloze voorbijganger roept: "Mijn get me out!"

En we nemen het mee en vallen in slaap onder de zon

Op het grasveld bij het meer - dit is een soort surrealisme

We openen onze ogen: de lichten schijnen al rond, er is geen dakloze - hij moet vertrokken zijn

creëren

We gaan met haar naar het oude hotel

We bevriezen niet, we zijn gehuld in een schaduw

groene vlieger

En het is goed als er geld in mijn zakken zit