Too Damn Dizzy - Les Dudek

Just wait a minute

Gimme gimme, gimme a moment to remember my name, yeah

Well, I know, yes I know what you’re thinkin', baby

But if you love me, gimme gimme one more chance to try, to try to explain

I couldn’t livemy life from nine to five

All the maybe, maybe, maybe, maybe maybes were always some other day

Anxieties drove me from my mind

They were pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me from your

side

Wouldn’t you know it, there they were

Easy for the reach all the never ending ways of relief

Bags and bottles and spoons and papers and all the in betweens

There they were beggin' me, beggin' me, beggin' me, beggin me to my knees

I couldn’t livemy life from nine to five

All the maybe, maybe, maybe, maybe maybes were always some other day

Anxieties drove me from my mind

They were pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me from your

side

There goes old Mr. Cool ridin' alone in the back of the bus

Tokin' on a different kind of travel

Living for nothing but to satisfy his lifelong Jones

I couldn’t livemy life from nine to five

All the maybe, maybe, maybe, maybe maybes were always some other day

Anxieties drove me from my mind

They were pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me, pullin' me from your

side

Wacht even

Geef me, geef me een moment om mijn naam te onthouden, ja

Nou, ik weet het, ja ik weet wat je denkt, schat

Maar als je van me houdt, geef me dan nog een kans om het te proberen, om het uit te leggen

Ik kon mijn leven niet leven van negen tot vijf

Alle misschien, misschien, misschien, misschien misschiens waren altijd op een andere dag

Angst verdreef me uit mijn hoofd

Ze trokken me, trokken me, trokken me, trokken me, trokken me uit je

kant

Zou je het niet weten, daar waren ze

Gemakkelijk voor het bereiken van alle oneindige manieren van verlichting

Zakken en flessen en lepels en papieren en alles daar tussenin

Daar smeekten ze me, smeekten me, smeekten me, smeekten me op mijn knieën

Ik kon mijn leven niet leven van negen tot vijf

Alle misschien, misschien, misschien, misschien misschiens waren altijd op een andere dag

Angst verdreef me uit mijn hoofd

Ze trokken me, trokken me, trokken me, trokken me, trokken me uit je

kant

Daar gaat de oude meneer Cool die alleen achterin de bus rijdt

Tokin 'op een ander soort reizen

Voor niets anders leven dan om zijn levenslange Jones tevreden te stellen

Ik kon mijn leven niet leven van negen tot vijf

Alle misschien, misschien, misschien, misschien misschiens waren altijd op een andere dag

Angst verdreef me uit mijn hoofd

Ze trokken me, trokken me, trokken me, trokken me, trokken me uit je

kant