Barriers - Legacy

The dead dug in,

their fingertips.

They’re pulling me under,

pulling Me Under.

Possessed in a blur of repeat,

I find myself bending,

bending the question.

Is my heart lost?

The truth is,

I do feel sorry,

I feel sorry for you.

It speaks to me,

like nothing else does.

It feeds me.

When I’m starved.

Nothing but bones I crawl.

Nothing but bones I crawl.

I’m nothing but bones.

I see your barriers,

you’ll see me tear them down.

The truth is,

I do feel sorry.

I feel sorry for you,

and I’ll never

forget what this is for,

and I’ll never,

end up like you.

I find myself in every breath,

in every breath

I’m the damned.

I’m the damned to be.

If I do not succeed.

The truth is,

I do feel sorry.

I feel sorry for you,

and I’ll never

forget what this is for,

and I’ll never,

end up like you.

I’ll move my feet.

I’ll let you hear,

how these steps speak,

each step speaks.

De doden groeven zich in,

hun vingertoppen.

Ze trekken me onder,

Me onder trekken.

Bezeten in een waas van herhaling,

Ik merk dat ik buig,

de vraag buigen.

Is mijn hart verloren?

De waarheid is,

Het spijt me,

Ik heb medelijden met jou.

Het spreekt tot mij,

zoals niets anders dat doet.

Het voedt me.

Als ik uitgehongerd ben.

Niets dan botten die ik kruip.

Niets dan botten die ik kruip.

Ik ben niets anders dan botten.

Ik zie je barrières,

je zult zien dat ik ze afbreek.

De waarheid is,

Het spijt me.

Ik heb medelijden met jou,

en ik zal nooit

vergeet waar dit voor is,

en ik zal nooit,

eindigen zoals jij.

Ik vind mezelf in elke ademhaling,

bij elke ademhaling

Ik ben de verdoemde.

Ik ben de verdomde om te zijn.

Als het me niet lukt.

De waarheid is,

Het spijt me.

Ik heb medelijden met jou,

en ik zal nooit

vergeet waar dit voor is,

en ik zal nooit,

eindigen zoals jij.

Ik zal mijn voeten bewegen.

ik laat je horen,

hoe deze stappen spreken,

elke stap spreekt.