Black Sun Ceremony - Leeched

Rotten oak and steel wire guard the shores

My skin has turned to scales

The last time I set eyes on here was in the great cavern

Dark waves are lapping at my feet

They grey shore stare at me while I wait

Drawing me in

The hole I find so inviting

Their vessels are splintered and weathered beyond repair

Holes in the wall for submission

Platforms for boiling the skin

Served to the guests on sterile platters

Feasting on the flesh of the siren’s children

Get me out of this wretched house

And back to the salted bedrock

The tide washes the residue from the hall, the feast is over

Now begins the ceremony

There’s no time to waste

Fresh water flows from the hills

To be tainted

Monuments erected, not for the slaves who drove the machines

This is a manuscript for what unfolded

It will be lost to the marsh

Buried with the scars once burned

They can’t be opened

Retreating to the pit, writhing from the stakes

What made you think I could take this?

No matter what hangs from you

You’ll never be what I want

Rotte eik en staaldraad bewaken de kusten

Mijn huid is veranderd in schubben

De laatste keer dat ik hier zag, was in de grote grot

Donkere golven kabbelen aan mijn voeten

Ze staren me aan terwijl ik wacht

Me aantrekken

Het gat dat ik zo uitnodigend vind

Hun schepen zijn versplinterd en onherstelbaar verweerd

Gaten in de muur voor onderwerping

Platforms voor het koken van de huid

Geserveerd aan de gasten op steriele schotels

Feesten op het vlees van de kinderen van de sirene

Haal me uit dit ellendige huis

En terug naar het gezouten gesteente

Het tij spoelt het residu uit de zaal, het feest is voorbij

Nu begint de ceremonie

Er is geen tijd te verliezen

Zoet water stroomt uit de heuvels

Om bezoedeld te worden

Monumenten opgericht, niet voor de slaven die de machines bestuurden

Dit is een manuscript voor wat zich ontvouwde

Het zal verloren gaan aan het moeras

Begraven met de littekens ooit verbrand

Ze kunnen niet worden geopend

Zich terugtrekken in de kuil, kronkelend van de inzet

Waarom dacht je dat ik dit aankon?

Het maakt niet uit wat er aan je hangt

Je zult nooit zijn wat ik wil