Shadows Fed to Tyrants - Landmine Marathon

The young are immoral the old are all wise youth always lost on these

Bastards plaguing land and sea-tapping endlessly better unborn than

Servitude backs on our latitude.

I hope to outlive beauty and grace

Left with only human waste discussing matters of our place cloaks and

Robes set ablaze.

Praying to stand degrading a heartland dollhouse

Castles line our eyes lost in our minds.

Plastering each and every

Finger inside and out building the stage for hollow plays.

Forgiving

Ourselves in one great epilogue this is pathetic dialogue.

Swimming

In phrases waiting for placement reciting directions to a bleeding

Heartland.

Where masks are skin sewn shadows fed to tyrants the

Noise of drums beats down our existence to nothing.

These bastards

Are forced to grin and bear it we are all cursed with ease this pathetic

Dialogue has turned into my epilogue I apologise for nothing

De jongeren zijn immoreel, de ouden zijn allemaal wijze jongeren, altijd verloren hiermee

Klootzakken die land en zee teisteren eindeloos beter ongeboren dan...

Dienstbaarheid steunt op onze breedtegraad.

Ik hoop schoonheid en gratie te overleven

Links met alleen menselijk afval om zaken te bespreken met onze huismantels en

Gewaden in brand gestoken.

Bidden om te staan ​​vernederend een poppenhuis uit het hart van het land

Kastelen omlijsten onze ogen, verloren in onze geest.

Stuk voor stuk stukadoors

Vinger van binnen en van buiten om het podium te bouwen voor holle toneelstukken.

vergevingsgezind

Wijzelf in één geweldige epiloog is dit een zielige dialoog.

Zwemmen

In zinnen die wachten op plaatsing en aanwijzingen opzeggen voor een bloeding

Hartland.

Waar maskers huidgenaaide schaduwen zijn die aan tirannen worden gevoerd,

Lawaai van drums verslaat ons bestaan ​​tot niets.

deze klootzakken

Worden gedwongen om te grijnzen en het te verdragen, we zijn allemaal met gemak vervloekt zo zielig

Dialoog is mijn epiloog geworden. Mijn excuses voor niets