Envy of the Gods - Lancer

In nether worlds we wander

to find utopia

Is this the final answer,

where is the world we’ve known

Another fallen nation,

another dying sun

Where all the strange believers found their Elysium

And as the world is turning,

towards utopia

The universal silence calls

Warlords and steel gods, we’re on the march

Precious Alexandria, seems lost forever more

Crossing the deadly Gedrosian Wasteland, like hell on earth we’ll try to linger

on

Grave mother of majestic works From her isle-altar gazing down Who, god-like,

grasps the triple fork And, king-like, wears the crown

Envy of the gods, utopia faded, gone Envy of the gods, utopia faded, gones

A lust for higher power and the greed of men Drag us to this living' hell,

mislead by your command

Why are we here if we’re still alive God-chosen warrior a king without a crown

Three wishes are my last demand Let my powerless doctors carry me away

To my grave and down the golden lane

Let the world see my empty hands

Envy of the gods, utopia faded, gone

Envy of the gods, utopia faded, gone

And as the wind will carry the ashes to the sea

Left are the witnesses, the lost humanity

They put their trust into their faith and the unknown

Like blinded wanderers lost without no hope

Grave mother of majestic works From her isle-altar gazing down Who, god-like,

grasps the triple fork And, king-like, wears the crown

Envy of the gods, utopia faded, gone

Envy of the gods, utopia faded, gone

In de onderwereld dwalen we rond

om utopie te vinden

Is dit het laatste antwoord,

waar is de wereld die we hebben gekend

Nog een gevallen natie,

weer een stervende zon

Waar alle vreemde gelovigen hun Elysium vonden

En terwijl de wereld draait,

op weg naar utopie

De universele stilte roept

Krijgsheren en stalen goden, we zijn op mars

Kostbaar Alexandrië, lijkt voor altijd meer verloren

We steken de dodelijke Gedrosiaanse woestenij over, als een hel op aarde zullen we proberen te blijven hangen

Aan

Ernstige moeder van majestueuze werken Vanaf haar eilandaltaar naar beneden starend Wie, goddelijk,

grijpt de drievoudige vork en draagt, als een koning, de kroon

Afgunst op de goden, utopie vervaagd, verdwenen Afgunst van de goden, utopie vervaagd, verdwenen

Een lust naar hogere macht en de hebzucht van mensen Sleep ons naar deze levende hel,

misleiden door uw commando

Waarom zijn we hier als we nog leven Door God gekozen krijger een koning zonder kroon?

Drie wensen zijn mijn laatste eis. Laat mijn machteloze dokters me wegdragen

Naar mijn graf en over de gouden laan

Laat de wereld mijn lege handen zien

Afgunst op de goden, utopie vervaagd, verdwenen

Afgunst op de goden, utopie vervaagd, verdwenen

En zoals de wind de as naar de zee zal dragen

Links zijn de getuigen, de verloren mensheid

Ze stellen hun vertrouwen in hun geloof en het onbekende

Als verblinde zwervers verloren zonder hoop

Ernstige moeder van majestueuze werken Vanaf haar eilandaltaar naar beneden starend Wie, goddelijk,

grijpt de drievoudige vork en draagt, als een koning, de kroon

Afgunst op de goden, utopie vervaagd, verdwenen

Afgunst op de goden, utopie vervaagd, verdwenen