Timestop - Lalu

Time

Ocean without a harbor

Lives

Satellites of the «history whale»

Wherever this travel leads him

Where could be its ending?

Like a ploughshare

History plows through (the) eternal sea

But what could be its destiny?

Wherever this travel leads him

Wherever could be his ending

What is life

Without the streaming of time?

Could it be that

Without time the journey of life won’t end?

When time stands still

Death shall be no more

When time stands still

Could we live forever?

So he closed his notes

While he is reaching for the lever

Steam and flashes fills the lab

The propulsion starts to rattle

In madness of her loss he swore

To fight death forever

A single tear falls on the panel

When he pulls the final lever…

…to stop the time

Stop the time forever!

STOP!

Anger’s getting grimmer

And red signals starts to shimmer

And the engine screams of violence

Growing faster

GROWING FASTER!

And he’s laughing, he’s crying

A silver tear stopped in its fall

His own ocean stops to flow

As the time stops to be

Reality defers itself into another new dimension

Implosion, silent victory of the materia over vision

The iron gratings come back to his mind

He sees the grey walls of his cell again

«No chance for cure, no therapy»

The doctor speaks and closes the file

«Too sad for him, it seems he has to stay until the end of time»

Until the end of time…

Tijd

Oceaan zonder haven

leeft

Satellieten van de «historische walvis»

Waar deze reis hem ook heen leidt

Waar zou het einde kunnen zijn?

Zoals een ploegschaar

Geschiedenis ploegt door (de) eeuwige zee

Maar wat zou zijn lot kunnen zijn?

Waar deze reis hem ook heen leidt

Waar zijn einde ook zou kunnen zijn

Wat is leven

Zonder het streamen van tijd?

Kan dat het zijn

Zonder tijd eindigt de reis van het leven niet?

Als de tijd stilstaat

De dood zal niet meer zijn

Als de tijd stilstaat

Zouden we voor altijd kunnen leven?

Dus hij sloot zijn aantekeningen

Terwijl hij naar de hendel reikt

Stoom en flitsen vullen het lab

De voortstuwing begint te ratelen

In waanzin van haar verlies zwoer hij:

Om voor altijd tegen de dood te vechten

Er valt een enkele traan op het paneel

Wanneer hij aan de laatste hendel trekt...

…om de tijd te stoppen

Stop de tijd voor altijd!

HOU OP!

Woede wordt grimmiger

En rode seinen beginnen te glinsteren

En de motor schreeuwt van geweld

Sneller groeien

SNELLER GROEIEN!

En hij lacht, hij huilt

Een zilveren traan stopte in zijn val

Zijn eigen oceaan stopt om te stromen

Naarmate de tijd stopt om te zijn

De werkelijkheid verplaatst zich naar een andere nieuwe dimensie

Implosie, stille overwinning van de materia op visie

De ijzeren roosters komen terug in zijn gedachten

Hij ziet weer de grijze muren van zijn cel

«Geen kans op genezing, geen therapie»

De dokter spreekt en sluit het dossier

«Te triest voor hem, het lijkt erop dat hij tot het einde der tijden moet blijven»

Tot het einde der tijden…