Dragón Jazmín - Lalala

Era el final de temporada que no terminaba de empezar

Para variar había un ella, fanática del amar

Y yo, yo siempre tuve los ojos en la cabeza

Custodiando la mentira de la total oscuridad

Se iba cuando no podía pedirle que se quedara

Sus rodillas exigían heridas pero no podía hacerla caer

Se donaba y esperaba a cambio un alma

Que muriera solo en su boca, y nada más

Yo era su único ser necesario

Un dragón jazmín destazado con tal de hallar la luz

Se iba cuando no podía pedirle que se quedara

Sus rodillas exigían heridas pero no podía hacerla caer

Me dejé una fotocopia de su cariño

Por aquello de olvidar

Se iba cuando no podía pedirle que se quedara

Sus rodillas exigían heridas pero no podía hacerla caer

Het was het einde van het seizoen dat niet eindigde met starten

Voor de verandering was er een zij, een fan van liefde

En ik, ik had altijd mijn ogen in mijn hoofd

Het bewaken van de leugen van totale duisternis

Ze ging weg toen ik haar niet kon vragen om te blijven

Haar knieën eisten wonden, maar hij kon haar niet naar beneden halen.

Er werd een ziel geschonken en in ruil daarvoor verwacht

Dat hij alleen stierf in zijn mond, en niets anders

Ik was haar enige noodzakelijke wezen

Een jasmijndraak afgeslacht om het licht te vinden

Ze ging weg toen ik haar niet kon vragen om te blijven

Haar knieën eisten wonden, maar hij kon haar niet naar beneden halen.

Ik heb een fotokopie van je liefde achtergelaten

Voor dat van vergeten

Ze ging weg toen ik haar niet kon vragen om te blijven

Haar knieën eisten wonden, maar hij kon haar niet naar beneden halen.