Fotogramas - La mode

con esta cara de nose la mirada en ebreo

con las constantes por debajo de la media

escalofrios y un cigarro sin filtro en la mesa

cuando sode se hizo sode ruben se nos fue

leyendo cartas que nunca llegue a escribirte

mis chavales miran como que pasa joder

y yo pensando en cojer dieciseis pa el finde

siempre zumbor de humilde yo no te debo nada

como mucho al compadre de los siete a la semana

si tuviese billetes primo estaria en atlanta

hoy arden calos y jodidos en su garganta

el niño adicto a falta de fe vive mentiras en su piel como Miguel Bose

Naci en mayo como Biggi y morire de pena

haciendo tumbas de papel por lo que no sere

un hombre transparente mis palabras son mis ojos

me lo llevo en la mano nunca fui a por el oro, ni pase por el aro, tenlo claro

antes que ser tu polla prefiero morirme solo

mi hermano añora tantas cosas

y yo tu dios estas jodida yo no tengo diosa

soñando cada dia que caigo desde el tercero

yo no estoy en el agujero, yo soy el agujero

sudando alcohol, puta mejor no llames

yo si la clavo te la clavo gorda como james

niño porque no comes me fallaron los planes

odie tu culo por bailar fuera de mis compases

como el amor de una familia rota

uno de veintitres casi diez en la farlopa

apuntan las costillas, mata lo que te mata

yo no tengo fallos soy el fallo de tu esrrata

entre tu y tu otro tu y mis malas maneras

no perdi mis valores ni nadando entre cerveza

ni entre mis trece causas, sin ansia de realeza

porque el real no quiere ser real solo si aprieta

hija de la gran puta yo no tengo vereta

tengo la cara del dolor mezclao con las anfetas

cogiendole el gustillo al borde

no apostaban por mi y la meti de rosca desde el corner

fotogramas de lo que no fui

yo que siempre fui el mas feliz entre parentesis

suicidio mis chavales es chivato no cuchillas

no estoy hecho pa pasar por la vida de puntillas

por minutos de silencio

por volver a nacer y ser el mal ejemplo

el tipico con dos sillas y sentado en el suelo pensando en no te quiero

met dit gezicht van ik ken de blik niet in het Hebreeuws

met constanten onder het gemiddelde

koude rillingen en een ongefilterde sigaret op tafel

toen sode sode ruben werd, vertrokken we

brieven lezen die ik je nooit heb kunnen schrijven

mijn kinderen zien eruit wat er aan de hand is

en ik denk erover om er zestien te nemen voor het weekend

altijd geroezemoes van nederige ik ben je niets verschuldigd

hooguit de compadre van zeven per week

als ik kaartjes had, zou ik in Atlanta zijn

vandaag hitte en geneukt branden in zijn keel

het kind dat verslaafd is aan ongeloof leeft op zijn huid zoals Miguel Bose

Ik ben in mei geboren als Biggi en ik zal sterven van verdriet

Papieren graven maken voor wat ik niet zal zijn

een transparante man mijn woorden zijn mijn ogen

Ik neem het in mijn hand. Ik ben nooit voor het goud gegaan, noch ben ik door de hoepel gegaan, wees duidelijk

In plaats van je lul te zijn, sterf ik liever alleen

mijn broer mist zoveel dingen

en ik, jouw god, ben genaaid. Ik heb geen godin

Elke dag dromen dat ik van de derde val

Ik ben niet in het gat, ik ben het gat

zweten alcohol, teef kan beter niet bellen

Ik zal het nagelen, ik zal het vet nagelen zoals James

jongen, waarom eet je niet op, mijn plannen zijn mislukt

Ik haatte je reet omdat je op mijn beats danste

zoals de liefde van een gebroken gezin

een van de drieëntwintig bijna tien in de farlopa

richt de ribben, dood wat jou doodt

Ik heb geen fouten. Ik ben de schuld van uw esrata

tussen jou en je andere jij en mijn slechte manieren

Ik verloor mijn waarden niet of zwom tussen bier

noch onder mijn dertien doelen, zonder verlangen naar royalty's

omdat het echte niet alleen echt wil zijn als het knelt

dochter van de grote teef, ik heb geen vereta

Ik heb het gezicht van pijn vermengd met snelheid

de smaak tot het uiterste brengen

Ze hebben niet op mij gewed en ik heb het vanuit de hoek genaaid

kaders van wat ik niet was

Ik was altijd de gelukkigste tussen haakjes

zelfmoord, mijn kinderen zijn stiekem, geen messen

Ik ben er niet op uit om op mijn tenen door het leven te gaan

voor minuten stilte

voor wedergeboren zijn en het slechte voorbeeld zijn

de typische met twee stoelen en zittend op de vloer denkend aan ik hou niet van je