Esa Madrugada - La Barranca

Esa madrugada nunca se me olvida

Tratamos de cruzar al otro extremo

El alma de la noche se extendía

Como un manto negro y sin estrellas

Sin estrellas

Esa madrugada nunca se me olvida

Tuvimos un encuentro con el fuego

Surgido en ese momento

En un cuarto sin luces

Sin techo y sin estrellas

Tus ojos eran piedras encendidas

Y en la oscuridad tu voz diciendo:

Aparece, aparece

Esa madrugada nunca se me olvida

Abriste una rendija para el miedo

Un latigazo de duda

Una sombra a la izquierda

Frente al salto al vacío

Tus manos eran de materia fría

Y en la oscuridad tu voz pidiendo:

Aparece, aparece

Ik vergeet die ochtend nooit

We proberen over te steken naar de andere kant

De ziel van de nacht strekte zich uit

Als een zwarte mantel en geen sterren

Sterloos

Ik vergeet die ochtend nooit

We hadden een ontmoeting met vuur

Ontstond in die tijd

In een kamer zonder verlichting

Zonder dak en zonder sterren

Je ogen waren brandende stenen

En in het donker je stem die zegt:

verschijnt, verschijnt

Ik vergeet die ochtend nooit

Je opende een spleet uit angst

Een zweem van twijfel

een schaduw naar links

De sprong in de leegte tegemoet

Je handen waren koude materie

En in het donker vraagt ​​je stem:

verschijnt, verschijnt