Luces Fantasma - La Banda Bastön, Denise Gutierrez

Vuelven las mismas luces fantasma

Siempre las mismas luces fantasma

Vuelven las mismas luces fantasma

Siempre las mismas luces fantasma

Se que las cosas no son como mi ego supone

Se que el amor que se gasta no se repone (no se repone)

Y el nuestro se gastó, poco a poco se devastó

Nos dimos demasiado pero sucede que no bastó

Esta realidad me aturde, tu locura fue mi refugio

Se nos hizo tarde, mi locura fue tu desquicio

Tenerte se me hizo un vicio, tu y yo nos enganchamos

Tomados de las manos fue saltamos al precipicio

Sabes que nunca quise hacerte daño aunque lo hice

Recorrimos caminos grises, remolinos cicatrices

No pudimos ser felices no podemos continuar

El sueño fue bueno mientras duro ahora tenemos que despertar

El fuego nos mató

Fantasmas nos dejó

El cuerpo se llevó

Y polvo regresó

El tiempo es un reloj de arena, es un reloj de arena

Vivimos en dunas, discusiones que nos envenenan

Nos gustan los problemas, éramos tal para cual nena

Que pena que se terminó nena, hoy todo está en ruinas, se quema

El sexo era increíble baby, eso lo hacíamos bien

Nuestro noviazgo terrible nos cansamos del edén

Nos adoramos pagamos el diezmo, luego corrimos todos los riesgos

Ahora los números van para atrás, 5, 4, 3, 2

Textos, fotos, recuerdos, sueños rotos y pleitos

Caminamos hacia el incendio con los ojos abiertos

Palabras en el viento hablamos en silencio

Que es la voz de los sabios y la voz de los muertos

El fuego nos mató

Fantasmas nos dejó

El cuerpo se llevó

Y polvo regresó

Cuanto me equivoqué lo sé no hay pretextos

Cuanto me duele ver que de lo nuestro ya solo hay restos

Pero no hay más que decirnos ¿cierto?

Venimos a despedirnos

Ya comprendimos los signos ¿cierto?

Hemos creado un infierno

Entre tú y yo mi amor hay una nube de humo

No puedo verte llorando, quiero calmarte pero no se como

Mientras camino a la puerta me doy cuenta que no hay vuelta atrás

Se que no me olvidarás y se que no voy a olvidarte jamás

El fuego nos mató

Fantasmas nos dejó

El cuerpo se llevó

Y polvo regresó

Dezelfde spooklichten keren terug

Altijd dezelfde spooklichten

Dezelfde spooklichten keren terug

Altijd dezelfde spooklichten

Ik weet dat de dingen niet zijn zoals mijn ego veronderstelt

Ik weet dat de liefde die wordt uitgegeven niet wordt vervangen (het wordt niet vervangen)

En de onze was op, beetje bij beetje werd het verwoest

We hebben onszelf te veel gegeven, maar het gebeurt dat het niet genoeg was

Deze realiteit verbijstert me, je waanzin was mijn toevlucht

We waren laat, mijn waanzin was jouw waanzin

Omdat jij een ondeugd werd, raakten jij en ik verslaafd

Hand in hand sprongen we van de klif

Je weet dat het nooit mijn bedoeling was om je pijn te doen, ook al deed ik dat wel

We liepen over grijze wegen, wervelende littekens

We kunnen niet blij zijn dat we niet verder kunnen

De droom was goed zolang hij duurde, nu moeten we wakker worden

het vuur heeft ons gedood

geesten hebben ons verlaten

het lichaam werd meegenomen

en stof keerde terug

Tijd is een zandloper, het is een zandloper

We leven in duinen, discussies die ons vergiftigen

We houden van problemen, we waren er een voor elk meisje

Jammer dat het voorbij is schat, vandaag ligt alles in puin, het brandt

De seks was geweldig schat, dat hebben we goed gedaan

Door onze verschrikkelijke verkering worden we Eden beu

We aanbaden, we betaalden tiende en daarna namen we alle risico's

Nu gaan de cijfers achteruit, 5, 4, 3, 2

Teksten, foto's, herinneringen, gebroken dromen en rechtszaken

Met open ogen lopen we het vuur in

Woorden in de wind spreken we in stilte

Wat is de stem van de wijzen en de stem van de doden

het vuur heeft ons gedood

geesten hebben ons verlaten

het lichaam werd meegenomen

en stof keerde terug

Hoeveel ik verkeerd was, ik weet dat er geen excuses zijn

Hoeveel pijn doet het me om te zien dat er alleen overblijfselen van ons zijn

Maar meer valt er niet te vertellen, toch?

We komen afscheid nemen

We begrepen de tekens al, toch?

We hebben een hel gecreëerd

Tussen jou en mij mijn liefste is er een rookwolk

Ik kan je niet zien huilen, ik wil je kalmeren maar ik weet niet hoe

Terwijl ik naar de deur loop, realiseer ik me dat er geen weg terug is

Ik weet dat je me niet zult vergeten en ik weet dat ik jou nooit zal vergeten

het vuur heeft ons gedood

geesten hebben ons verlaten

het lichaam werd meegenomen

en stof keerde terug