Suscritos al Miedo - Kovitch, eSeGé, Lágrimas De Sangre

Es una aberración hacer que me levante del sillón

Por un meme simplón que apenas me genera gesticulación

Oh mucho protocolo y poca acción

Mucho mongolo y poco plomo

Por lo pronto me hago el sordo lo coloco en modo avión

Es una condición que me carcome me mella la emoción

Aquellos que privatizan hasta el alma

Quieren que sea pública nuestra vida privada

Con habilidad única se cuelan en tu rutinal

Exilio neuronal y así al final afinaran mejor su táctica

Somos info fáctica

En la fanfarria binaria donde nada escapa a la estadística

-Perdona, ¿me decías?

Si quieres que te mire aléjate y mándame fotografías

Te digo que hay espías, cuando tus movidas pías

Clicas el enlace y saben más de ti que tu familia

Tus fobias y tus filias

Tangible y digital, ahora vas i lo concilias

Con el ruido de la prensa es imposible pensar

Con la familia, en el trabajo, o en la tele del bar

Vuelven a mi, like fav y retweet

Suscríbete a mi miedo, alimenta mi ego gris

Cuando el ruido del teléfono no me deja en paz

M siento enganchado a ello y lo llaman terminal

Entre tanto estrés a la intemperie

Que el colectivo asiduo al individuo lo cuide

Porque sin cura no quedará nadie.

Es ternura o barbarie

Las redes no nos han cambiado, somos así desde hace siglos

Desde antes del barroco, el protocolo es el mismo

Hipocresía, egocentrismo, que trist, no?

Por su tupe y pilotar ese coupe se creen los más listos

No es lo que tengo, es lo que exhibo

Necesito hacerte saber todo lo que vivo

Pero solo lo bueno, porque es mi escaparate y yo decido

No es ningún disparate si te digo

Que actualizo y me aparece lo mismo en el inicio

Me pregunto si empieza a ser vicio

Acepte los términos y condiciones del servicio

Y ahora mi privacidad tiene un precio

Por eso lo que más aprecio me lo reservo

No quiero convertir en ocio todos mis recuerdos

Eh, nadie tiene 3000 amigos, como mucho conocidos

Maldigo estos tiempos superfluos

Igual posteas un meme que promo de una mani

Censuran un pezón, toleran comentarios nazism

Su neo-lengua es fácil, África clicko compartir el pan de Europa

Het is een aberratie om me uit de stoel te laten opstaan

Voor een simpele meme die me nauwelijks laat gebaren

Oh veel protocol en weinig actie

Veel Mongools en weinig lood

Voor nu speel ik doof en zet het in vliegtuigmodus

Het is een aandoening die me wegvreet, mijn emotie deukt

Degenen die zelfs de ziel privatiseren

Ze willen dat ons privéleven openbaar is

Met een uniek vermogen sluipen ze je routine binnen

Neurale ballingschap en zo zullen ze uiteindelijk hun tactiek beter verfijnen

wij zijn feitelijke informatie

In de binaire fanfare waar niets aan de statistieken ontsnapt

- Excuseer me, was je het me aan het vertellen?

Als je wilt dat ik naar je kijk, loop dan weg en stuur me foto's

Ik zeg je dat er spionnen zijn, als je vrome beweegt

U klikt op de link en ze weten meer over u dan uw familie

Je fobieën en je philias

Tastbaar en digitaal, nu ga jij het met elkaar verzoenen

Met het lawaai van de pers is het onmogelijk om na te denken

Met het gezin, op het werk of op tv in de kroeg

Kom bij me terug, vind het leuk en retweet

Abonneer je op mijn angst, voed mijn grijze ego

Wanneer het telefoongeluid me niet met rust laat

Ik voel me eraan verslaafd en ze noemen het terminaal

Tussen zoveel stress in de open lucht

Dat het collectief ijverig voor het individu voor hem zorgt

Want zonder geneesmiddel blijft er niemand over.

Is het tederheid of barbaarsheid

De netwerken hebben ons niet veranderd, we zijn al eeuwen zo

Sinds vóór de barok is het protocol hetzelfde

Hypocrisie, egocentrisme, wat triest toch?

Door zijn uiterlijk en het rijden in die coupé denken ze dat ze de slimste zijn

Het is niet wat ik heb, het is wat ik tentoonstel

Ik moet je alles laten weten wat ik leef

Maar alleen het goede, want het is mijn showcase en ik beslis

Het is geen onzin als ik het je vertel

Ik update en hetzelfde verschijnt aan het begin

Ik vraag me af of het begint te dienen

Accepteer de servicevoorwaarden

En nu heeft mijn privacy een prijs

Daarom reserveer ik wat ik het meest waardeer voor mezelf

Ik wil niet al mijn herinneringen in vrije tijd veranderen

Hé, niemand heeft 3000 vrienden, hooguit kennissen

Ik vervloek deze overbodige tijden

Misschien plaats je een meme die een mani promoot

Ze censureren een tepel, tolereren nazisme-opmerkingen

Hun nieuwspraak is makkelijk, Afrika clicko deelt Europa's brood