Molis Xthes - Konstantinos Argiros

Πώς

Πώς με αφαιρείς

Απ' το τοπίο της ζωής σου

Πώς παίρνεις το χαρτί

Πώς σκίζεις τη μισή

Την ύπαρξή σου

Και

Και πώς θα σταθείς

Έτσι μισή σε τόσο μέλλον

Στον κόσμο είναι βοριάς

Μονάχη πώς θα πας

Χωρίς να με φοράς;

Σ' αγαπούσα μόλις χθες

Πώς μπορείς και μου το λες

Λες και έχει ένα διακόπτη η καρδιά

Που τον κλείνεις και ξεχνά

Σ' αγαπούσα κι εννοώ

Τότε, τώρα κι όσο ζω

Κι άμα φύγω πρώτος στον ουρανό

Κι από ‘κει θα σ' αγαπώ

Πώς

Πώς με εξαιρείς από το φως κι από τον ήλιο

Δε λέγαμε εμείς

Χωρίς τους δυο κανείς;

Πώς ν' ανατείλω;

Κι αν

Κι αν με ξαναδείς έστω στην άκρη του ματιού σου

Συγγνώμη μη μου πεις

Κι αμίλητη να ‘ρθεις

Στα χέρια μου να μπεις

Pós Pós me afaireís ap' to topío tis zoís sou Pós paírneis to chartí Pós

skízeis ti misí tin ýparxí sou Kai Kai pós tha statheís étsi misí se tóso

méllon ston kósmo eínai voriás monáchi pós tha pas chorís na me forás?

S' agapoúsa mólis chthes pós boreís kai mou to les les kai échei éna diakópti

i kardiá pou ton kleíneis kai xechná S' agapoúsa ki ennoó tóte, tóra ki óso zo

ki áma fýgo prótos ston ouranó ki apó ‘kei tha s' agapó Pós Pós me exaireís apó

to fos ki apó ton ílio de légame emeís chorís tous dyo kaneís? Pós n' anateílo?

Ki an Ki an me xanadeís ésto stin ákri tou matioú sou Syngnómi mi mou peis ki

amíliti na ‘rtheis sta chéria mou na beis