Hawak - KOLATERAL, Tao

Hawak ang iyong kamay sa pag lapag

Sa mundong hindi tanggap ang ating pagsasama

Maraming salita.

Sa harap, sa kanan, at kaliwa

Ngunit hindi matitinag

(Pagka't mga puso natin handa)

Sigaw nilang lahat (mga bata pa kayo)

Dami niyong kailangan malaman

Musmos palang kami (ganito na ang buhay)

Ito na ang katotohanan

Pinili mong kumayod, upang suportahan

Ang aking pag-aaral, ang ating hinaharap

Hindi tayo takot (kahit na mahirap ang)

Mundo ay iikot

Walang alinlangan (Basta ba kasama ka)

Kahit na gutom (Basta ba kasama ka, Basta ba kasama ka)

Hawak ang iyong kamay, pauwi

Mula sa araw na ka’y haba

Kahit na mahirap ang buhay basta’t makasama ka

Sa dilim, may nag mamasid

Dinig ang baril na kinakasa

Sa pag putok ay ninakaw ka nila

At pagpikit ng iyong mata…

Hindi kita maiwang (dumudugo)

Hindi kita maiwan

Hawak ang iyong bangkay sa pagpatak ng mga luha

Di ko parin tanggap na wala ka na

Anong magagawa?

Giliw ako’y takot (pagkat mahirap ang)

Mundo ay iikot nang wala ka na (Bakit ba kinuha ka?)

Ang dami kong tanong

(Bakit ba kinuha ka?)

Bakit ba ka kinuha ka sa akin?

Hawak ang mumunting kinita mula sa araw na ka’y haba

Tila nalulunod sa hirap, may pagasa pa kaya?

Sa dilim may nag mamasid at dinig ang baril na kinakasa

Sa pag putok, ang sakit ay dama

Sa pagpikit ng aking

Mata…

Ang buhay ba namin barya para sa katulad nila

Walang laman-tiyan pero katawan nami’y punong-puno ng tingga

Karahasan ba ang sagot?

Karapatan ba ay limot?

Anong dahilan?

Anong dahilan ba nito?

Sa huli, magkatabi silang ililibing

Wagas na pagiibigan kinitil

Sa pagsara ng kabaong nila…

Ang hustiya ba’y bulag (dumudugo)

At nalulunod sa dugo?

Holding your hand as we make our way

In this world that doesn’t accept our love

So many words.

To our faces, on our right, to the left

But it never fazed us

(Because our hearts were ready)

They all screamed (you're too young)

There’s so much you still need to learn

We were just children (life has always been like this)

This was already our reality

You chose to work so you could support

My education, our future together

We weren’t afraid (even if it was hard)

The world will continue to turn

No fear or doubt (as long as we’re together)

Even if we’re hungry (as long as we’re together, as long as we’re together)

Holding your hand, on the way home

From such a long, hard day

Even if life is hard, as long as we’re together

In the dark, there are eyes watching

The sound of a gun being cocked

With a shot, they stole you from me

And with that, your eyes closed…

I could not leave you (bleeding)

I could not leave you

Holding your corpse as my tears fell

I could not accept that you were gone

What could I do?

My love, I am afraid (for it’s so hard)

To think that the world will turn without you (Why did they take you?)

I have so many questions (Why did they take you?)

Why did they take you away from me?

I hold what little we earned from a day so long

Drowning in poverty, is there still hope?

In the dark there are eyes watching and the sound of a gun being cocked

With a shot, I felt the pain

And with that, my eyes close…

Are our lives nothing but loose change for their kind

Nothing in our bellies but our bodies are full of lead

Is violence the answer?

Are all rights forgotten?

What is the reason?

Why are they doing this?

At the end, they will be buried side-by-side

True love cut short

With the slamming of their coffins

Is justice blind (bleeding)?

And drowning in blood?

Houd je hand op de grond

In de wereld wordt onze verbintenis niet geaccepteerd

Veel woorden.

Voor, rechts en links

Maar onbewogen

(Omdat onze harten er klaar voor zijn)

Ze schreeuwden allemaal (jullie kinderen)

Je moet veel weten

We zijn maar baby's (dit is het leven)

Dit is de waarheid

Je kiest ervoor om te scrubben, te ondersteunen

Mijn opleiding, onze toekomst

We zijn niet bang (ook als het moeilijk is)

De wereld zal draaien

Zonder twijfel (zolang je bij mij bent)

Zelfs als ik honger heb (zolang ik bij jou ben, zolang ik bij jou ben)

Houd je hand vast, ga naar huis

Vanaf de dag dat je lang was

Zelfs als het leven moeilijk is zolang je bij mij bent

In het donker kijkt iemand toe

Ik hoorde dat het pistool werd afgevuurd

In het schot hebben ze je gestolen

En je ogen sluiten...

Ik kan je niet verlaten (bloeden)

Ik kan je niet verlaten

Je dode lichaam in tranen vasthoudend

Ik kan nog steeds niet accepteren dat je er niet meer bent

Wat gedaan kan worden?

Ik ben bang (omdat het moeilijk is)

De wereld zal draaien zonder jou (Waarom nam je het?)

Ik heb zoveel vragen

(Waarom ben je aangenomen?)

Waarom heb je me meegenomen?

Houd de kleine verdiensten vast van de dag dat je long was

Het lijkt te verdrinken in ontberingen, is er nog hoop?

In het donker keek iemand toe en hoorde hoe het pistool werd afgevuurd

In de opname wordt de pijn gevoeld

Met het sluiten van mijn ogen

ogen…

Is ons leven een muntstuk voor iemand zoals zij?

Onze magen zijn leeg, maar ons lichaam zit vol lood

Is geweld de oplossing?

Is het een recht om te vergeten?

Welke reden?

Wat is de reden hiervoor?

Uiteindelijk worden ze naast elkaar begraven

Pure liefde genomen

Met het sluiten van hun kist...

Is de rechter blind (bloedend)

En verdrinken in bloed?

Houd je hand vast terwijl we onze weg vervolgen

In deze wereld die onze liefde niet accepteert

Zoveel woorden.

Naar ons gezicht, rechts van ons, links

Maar het heeft ons nooit gestoord

(Omdat onze harten er klaar voor waren)

Ze schreeuwden allemaal (je bent te jong)

Er is zoveel dat je nog moet leren

We waren nog maar kinderen (het leven is altijd zo geweest)

Dit was al onze realiteit

Je koos ervoor om te werken zodat je kon ondersteunen

Mijn opleiding, onze toekomst samen

We waren niet bang (ook al was het moeilijk)

De wereld zal blijven draaien

Geen angst of twijfel (zolang we samen zijn)

Zelfs als we honger hebben (zolang we samen zijn, zolang we samen zijn)

Je hand vasthouden, op weg naar huis

Van zo'n lange, zware dag

Zelfs als het leven moeilijk is, zolang we samen zijn

In het donker kijken ogen toe

Het geluid van een gespannen pistool

Met een schot hebben ze je van me gestolen

En daarmee zijn je ogen dicht...

Ik kon je niet verlaten (bloeden)

Ik kon je niet verlaten

Ik hield je lijk vast terwijl mijn tranen vielen

Ik kon niet accepteren dat je er niet meer was

Wat zou ik kunnen doen?

Mijn liefste, ik ben bang (want het is zo moeilijk)

Te denken dat de wereld zal draaien zonder jou (Waarom hebben ze je meegenomen?)

Ik heb zoveel vragen (Waarom hebben ze je meegenomen?)

Waarom hebben ze je bij me weggehaald?

Ik hou vast aan het weinige dat we verdienden op een dag zo lang

Verdrinken in armoede, is er nog hoop?

In het donker zijn er ogen die toekijken en het geluid van een gespannen pistool

Met een schot voelde ik de pijn

En daarmee sluiten mijn ogen...

Zijn onze levens niets anders dan kleingeld voor hun soort

Niets in onze buik, maar ons lichaam zit vol met lood

Is geweld de oplossing?

Zijn alle rechten vergeten?

Wat is de reden?

Waarom doen ze dit?

Uiteindelijk worden ze naast elkaar begraven

Ware liefde afgebroken

Met het dichtslaan van hun doodskisten

Is gerechtigheid blind (bloedend)?

En verdrinken in bloed?