Kim English - Kim English

Oh won’t you tell me

Won’t you tell me

This thing I’ve come to be?

The monster that you see

Is it a part of me?

I’m breaking down and shaking 'round in

This tragic, ugly world

But you just laugh and grin

Completely blind within

There’s no point now, broken anyway

I try to stop my breath

Even knowing the truth won’t unravel

Me until my death

Freeze

So breakable, unbreakable

I’m shaking but, unshakable

The real you I’ve found at last

I’m standing in a world that’s twisted and always changing

But hiding away, my true self is fading!

I beg you, give up

There’s nothing left to see…

Please don’t look at me

I’m standing in a world that someone imagined

I don’t want to hurt you at all, so until the end

All I ask of you, is to remember me…

As clear as I used to be

The loneliness that wraps around keeps deepening until I drown

Fond memories we used to share pierce me 'til I no longer care

I cannot run, I cannot hide, I cannot think, I cannot find

I cannot move, I cannot leave you!

Unravelling the world!

A change so illogical

It shouldn’t have been possible

But just as our lives intertwine

The two of us are left behind

So breakable, unbreakable

I’m shaking but, unshakable

The real you will not corrupt me!

I’m standing in a world that’s twisted and always changing

But hiding away, my true self is fading!

I beg you, give up

There’s nothing left to see…

Please don’t look at me

I’m trapped within a world that someone planned out for us

Before our fate and future starts crumbling back to dust

All I am asking you, is to remember me…

As clear as I used to be…

Please don’t forget me!

Shocked by how I was changed, I remain paralyzed

Until I have the chance to find my own paradise

All I ask of you is to remember me

Oh won’t you please…

Won’t you tell me…

The monster that you see

Is it a part of me?

Oh, wil je het me niet vertellen?

Wil je het me niet vertellen?

Dit wat ik ben geworden?

Het monster dat je ziet

Is het een deel van mij?

Ik stort in en schud me naar binnen

Deze tragische, lelijke wereld

Maar je lacht en grijnst gewoon

Volledig blind van binnen

Het heeft nu geen zin, toch kapot

Ik probeer mijn adem te stoppen

Zelfs de waarheid kennen zal niet ontrafelen

Ik tot mijn dood

Bevriezen

Zo breekbaar, onbreekbaar

Ik tril maar, onwankelbaar

De echte jij die ik eindelijk heb gevonden

Ik sta in een wereld die verwrongen is en altijd verandert

Maar als ik me verstop, vervaagt mijn ware zelf!

Ik smeek je, geef het op

Er is niets meer te zien...

Kijk me alsjeblieft niet aan

Ik sta in een wereld die iemand zich had voorgesteld

Ik wil je helemaal geen pijn doen, dus tot het einde

Het enige wat ik van je vraag, is om aan mij te denken...

Zo duidelijk als ik was

De eenzaamheid die zich om me heen wikkelt, wordt steeds dieper tot ik verdrink

Dierbare herinneringen die we deelden, doorboren me tot het me niet meer kan schelen

Ik kan niet rennen, ik kan niet verbergen, ik kan niet denken, ik kan niet vinden

Ik kan niet bewegen, ik kan je niet verlaten!

De wereld ontrafelen!

Een verandering zo onlogisch

Het had niet mogelijk moeten zijn

Maar net zoals onze levens met elkaar verweven zijn

Wij tweeën blijven achter

Zo breekbaar, onbreekbaar

Ik tril maar, onwankelbaar

De echte jij zal me niet bederven!

Ik sta in een wereld die verwrongen is en altijd verandert

Maar als ik me verstop, vervaagt mijn ware zelf!

Ik smeek je, geef het op

Er is niets meer te zien...

Kijk me alsjeblieft niet aan

Ik zit gevangen in een wereld die iemand voor ons heeft gepland

Voordat ons lot en onze toekomst weer tot stof beginnen af ​​te brokkelen

Het enige wat ik je vraag, is me te herinneren...

Zo duidelijk als ik was...

Vergeet me alsjeblieft niet!

Geschokt door hoe ik ben veranderd, blijf ik verlamd

Totdat ik de kans krijg om mijn eigen paradijs te vinden

Het enige wat ik van je vraag is om me te herinneren

Oh, wil je alsjeblieft...

Wil je me niet vertellen...

Het monster dat je ziet

Is het een deel van mij?