The Pandys Are Coming - Killing Joke

There was a rhyme that wasn’t a rhyme

In a time that wasn’t a time

There was a place that wasn’t a place

There was a race that wasn’t a race

But I lived in a city no-one knew

Thousands of people, indecisions

Chained in by sorrow everyone

Started to wonder how it all begun

Waiting for leaders to lead them to pens

Queues went for miles and millions to come

Fall of because write us a few

Friend kept complaining and joined the queue!

Still was a place that wasn’t a place

Still a race that wasn’t a race

Had to find it, it wasn’t 'round here

Such a thought — a simple idea

Long hall and benches, flesh on the spit

Music was playing, wine to drink

Women of scarlet, faces of flame

Laughter and argue, ever the same

Er was een rijm dat geen rijm was

In een tijd die geen tijd was

Er was een plaats die geen plaats was

Er was een race die geen race was

Maar ik woonde in een stad die niemand kende

Duizenden mensen, besluiteloosheid

Vastgeketend door verdriet iedereen

Ik begon me af te vragen hoe het allemaal begon

Wachten tot leiders hen naar pennen leiden

Wachtrijen duurden kilometers en er zouden nog miljoenen komen

Val van omdat schrijf ons er een paar

Vriend bleef klagen en voegde zich in de rij!

Was nog steeds een plaats die geen plaats was

Nog steeds een race die geen race was

Moest het vinden, het was niet 'hier in de buurt'

Zo'n gedachte — een eenvoudig idee

Lange hal en banken, vlees aan het spit

Er speelde muziek, wijn om te drinken

Vrouwen van scharlaken, gezichten van vlam

Lachen en ruzie maken, altijd hetzelfde