Huddle Hobble - Kill Switch...Klick

Tall times not flexible

The bitter taste of hate and ash

Shatter the endless fear

Becon the trepid tear

So silent in passing

A dawn whose breath is spent

In this I see you

Gulls rise in solemn instinct

Terror clings to fatal cliffs

Against the depress ocean pull

And though I scream my mouth has no rewards

Sounds that climb, sounds that die

The fate of words against the sky

In this I hear you

I don’t know why you offer

Like a lamb being led to the slaughter

You push and scream and falter

A sacrifice on the altar

I cannot give you comfort

The time and lines that distort

It’s not your way of being

It’s what you are not seeing

I don’t know why you offer

Waist high in all the slaughter

The time we live must falter

The silent faces on the altar

Why you offer

Our crisis moves in huddle hobble

Deserving spit thin faces stare

To know this place and still disagree

To tempt the temple that was always she

The sentence kills the inner drive

Roads to see but not to thrive

In this I know you

Lange tijden niet flexibel

De bittere smaak van haat en as

Vernietig de eindeloze angst

Becon de schrikwekkende traan

Zo stil in het voorbijgaan

Een dageraad waarvan de adem op is

Hierin zie ik jou

Meeuwen stijgen op in plechtig instinct

Terreur klampt zich vast aan fatale kliffen

Tegen de depressieve oceaan pull

En hoewel ik schreeuw, heeft mijn mond geen beloningen

Geluiden die klimmen, geluiden die sterven

Het lot van woorden tegen de lucht

Hierin hoor ik je

Ik weet niet waarom je aanbiedt

Als een lam dat naar de slachtbank wordt geleid

Je duwt en schreeuwt en wankelt

Een offer op het altaar

Ik kan je geen troost bieden

De tijd en lijnen die vervormen

Het is niet jouw manier van zijn

Het is wat je niet ziet

Ik weet niet waarom je aanbiedt

Taille hoog in alle slachtingen

De tijd waarin we leven moet haperen

De stille gezichten op het altaar

Waarom bied je?

Onze crisis beweegt zich in huddle hobble

Verdiende spit dunne gezichten staren

Deze plaats kennen en het toch oneens zijn

Om de tempel te verleiden die altijd zij was

De zin doodt de innerlijke drive

Wegen om te zien, maar niet om te gedijen

Hierin ken ik jou