Dancing On The Graves Of Le Corbusier's Dreams - Karl Hyde

I feel like I’m turning

Into an imaginary boy

An animal running on instinct

precinct you get

Between heroic facades

And concrete boulevards

I was dancing on the graves of Corbusier’s dreams

Dancing on the graves of Le Corbusier’s dreams but

Even he in all his vision

Could never have imagined one as beautiful as you

Forever smiling freely

Giving it away to keep it

Standing at a kiosk selling coffee at the station

At the gateway of an abandoned town

You stopped me turning into a legendary insect

in a bedsit

Could never right a place like this

Could never right a place like this

But you were smiling

Giving it away for free

As you always do

Channelling laughter from the sun

Giving it out to everyone

And your image it reminds me

I’m as happy as I choose to be

And you and me go dancing, dancing

On all the graves of Le Corbusier’s dreams

And even he with all his great vision

Could never have imagined one as beautiful as you

I feel like I was turning into an imaginary boy

An animal running on instinct

up the precinct again

Between heroic facades

And concrete boulevards

Ik heb het gevoel dat ik me omdraai

In een denkbeeldige jongen

Een dier dat op instinct loopt

district dat je krijgt

Tussen heroïsche gevels

En betonnen boulevards

Ik danste op de graven van Corbusiers dromen

Dansen op de graven van de dromen van Le Corbusier, maar

Zelfs hij in al zijn visie

Ik had me er nooit een kunnen voorstellen die zo mooi is als jij

Voor altijd vrijuit glimlachen

Het weggeven om het te houden

Staan bij een kiosk die koffie verkoopt op het station

Aan de poort van een verlaten stad

Je hebt ervoor gezorgd dat ik niet in een legendarisch insect veranderde

in een bedbank

Zou een plek als deze nooit goed kunnen maken

Zou een plek als deze nooit goed kunnen maken

Maar je lachte

Geef het gratis weg

Zoals je altijd doet

Kanalen lachen van de zon

Het aan iedereen geven

En je afbeelding doet me eraan denken

Ik ben zo blij als ik kies te zijn

En jij en ik gaan dansen, dansen

Op alle graven van de dromen van Le Corbusier

En zelfs hij met al zijn geweldige visie

Ik had me er nooit een kunnen voorstellen die zo mooi is als jij

Ik heb het gevoel dat ik in een denkbeeldige jongen aan het veranderen ben

Een dier dat op instinct loopt

het politiebureau weer op

Tussen heroïsche gevels

En betonnen boulevards