Lake Gloom - Kambrium

see me drowning in the lake

bound to forsake

my last breath in your dream

before i will leave

deep into the unknown i will fall

a silent call

the voice is leading me

into the void

i can see

the black side of me

i can feel

the source deep in me

welcome to your own nightmare

where memories are my prey

all is covered by eternal darkness

remembrance will decay

here at Lake Gloom

where the coldness crawls in veins

visions of the lost ones

are going down in sin

can you hear their helpless cries

soon they will be mine

serpents sliding in the dark

shivers down your spine

soon i will reach the endless ground

forever bound

devastation of a memory

senses led astray

now silence surrounding me

i can not be

the stream whispers my name

fading away

i can see

the black side of me

i can feel

the source deep in me

welcome to your own nightmare

where memories are my prey

all is covered by eternal darkness

remembrance will decay

here at Lake Gloom

where the coldness crawls in veins

visions of the lost ones

are going down in sin

zie me verdrinken in het meer

gebonden om te verlaten

mijn laatste adem in je droom

voordat ik wegga

diep in het onbekende zal ik vallen

een stil gesprek

de stem leidt me

in de leegte

ik kan zien

de zwarte kant van mij

ik kan voelen

de bron diep in mij

welkom in je eigen nachtmerrie

waar herinneringen mijn prooi zijn

alles is bedekt door eeuwige duisternis

herinnering zal vergaan

hier bij Lake Gloom

waar de kou door de aderen kruipt

visioenen van de verlorenen

gaan ten onder in zonde

kun je hun hulpeloze kreten horen?

binnenkort zijn ze van mij

slangen glijden in het donker

rillingen lopen over je rug

binnenkort zal ik de eindeloze grond bereiken

voor altijd gebonden

verwoesting van een geheugen

zintuigen op een dwaalspoor gebracht

nu stilte om me heen

ik kan niet zijn

de stream fluistert mijn naam

vervagen

ik kan zien

de zwarte kant van mij

ik kan voelen

de bron diep in mij

welkom in je eigen nachtmerrie

waar herinneringen mijn prooi zijn

alles is bedekt door eeuwige duisternis

herinnering zal vergaan

hier bij Lake Gloom

waar de kou door de aderen kruipt

visioenen van de verlorenen

gaan ten onder in zonde