Оставляя след - Kambodge

На пустой земле, оставляя след,

Мы все спешим туда, где нас нет.

Я прошу (прошу), отвори мне дверь, я прошел (прошёл) через сто морей

Когда переступал через себя, не допускал сомнения.

сомнения.

На пустой земле, оставляя след,

Мы все спешим туда, где нас нет.

Лед луны, жар лучей.

На душе моей осадок дней, от серых дождей.

От серых дождей.

На пустой земле, оставляя след,

Мы все спешим туда, где нас нет.

На сыром окне, завяли цветы

Сюда вернется все, но только не ты.

Op lege grond, een spoor achterlatend,

We haasten ons allemaal naar waar we niet zijn.

Ik vraag (alsjeblieft), open de deur voor mij, ik heb honderd zeeën gepasseerd (gepasseerd)

Toen hij over zichzelf heen stapte, liet hij geen twijfels toe.

twijfels.

Op lege grond, een spoor achterlatend,

We haasten ons allemaal naar waar we niet zijn.

Het ijs van de maan, de hitte van de stralen.

Er is een bezinksel van dagen op mijn ziel, van grijze regens.

Van grijze regen.

Op lege grond, een spoor achterlatend,

We haasten ons allemaal naar waar we niet zijn.

Op het vochtige raam verdorden de bloemen

Alles komt hier terug, maar jij niet.