İnsanlar - Kalben

Bir, iki, üç, dört milyar

Sekiz, dokuz, onüç

İnsanlar geçer gider aramızdan

Yanımızdan geçer gider

Hatrımı sormadan

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer, düşer

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Dönüşüyor sesler

Onlar şimdi başka şeyler

Anlatır ciğerlerimden, ciğerlerimden

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Bir yalnızlık çalar kapıları teker, teker

Sen rüzgar zannedersin

İçinde bir yalnızlık eser

Kırılır kalbim usanmadan düşer

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Een, twee, drie, vier miljard

acht, negen, dertien

Mensen lopen ons voorbij

Het gaat aan ons voorbij

zonder mij te vragen

Mijn hart breekt zonder moe te worden

vallen, vallen, vallen

Mijn hart breekt zonder moe te worden

valt, valt

Oh nog steeds zo mooi om van je te houden

op dezelfde plaats als anderen

Oh nog steeds zo anders van je houden

van anderen

Stemmen transformeren

het zijn nu andere dingen

Het vertelt over mijn longen, mijn longen

Oh nog steeds zo anders van je houden

van anderen

Oh nog steeds zo mooi om van je te houden

op dezelfde plaats als anderen

Een eenzaamheid klopt één voor één op de deuren

Denk je dat het de wind is?

Een artefact van eenzaamheid

Mijn hart is gebroken, het valt zonder moe te worden

Oh nog steeds zo anders van je houden

van anderen

Oh nog steeds zo mooi om van je te houden

op dezelfde plaats als anderen