Run from the A.I. - K Enagonio

They’re on the chase, it’s automatic

You can hear them speaking through the static

I’ve spent the last three fucking years

Just hiding inside my attic

Thinking that they will surely find me

I don’t go outside where the A.I.'s pining

It’s a dark and desolate place

Where the rest of the world has been dying

I’m afraid to move, afraid to flinch

I’m afraid to scratch that itch

For fear that they will somehow find me

And leave me lying somewhere in a ditch

So here I go, I’m on the run

Chasing down what’s left of the Sun

No more hiding underneath my bed

It’s time to face the evil that is

The living dead

They’re on the chase, it’s automatic

You can hear them speaking through the static

I’ve spent the last three fucking years

Just hiding inside my attic

«Zero will stay back to monitor and give us warning signals.

Remember,

we don’t have enough Reclaimers to get you all back, so whatever you do:

Don’t get caught!»

And I can not stay hidden forever

There must be something out there that is better

We may be stuck in this night terror

But we’re all in this together

This new world is frenetic

And the monsters are synthetic

A single move and they’ll detect it

As humans we are pathetic----

Yeah

So we’re coming to the end

To the end

It’s time to make a stand

Make a stand

I feel like I am gone

My mind’s in a lost state

The light has gone out

It’s faded away

In this land of decay

Don’t know where I will stay

But I’ve got one more thing

That I must say

Every night I see your face

A face that my mind can’t replace

We live in such a dark

And desolate place

Every night I see your face

A face that my mind can’t replace

We live in such a dark

And desolate place

They took you far away from me

To a place I can’t recall

Come to think of it I can’t remember

Anything at all

But then I see the scratches on the wall

Of a story that tells all

How a night three years ago

The world began to fall

And they took you from my arms

So I carved it in the wall

So that I would never forget

And I could tell you all

We’re coming to the end

To the end

It’s time to make a stand

Make a stand

They took everything

From you and me

It’s time to take it back

Let’s take it back

Take it back

Let’s send them on a chase

It’s automatic

You can hear them speaking through the static

I’ve spent the last three fucking years

Just hiding inside my attic

Thinking that they will surely find me

I don’t go outside where the A.I.'s pining

It’s a dark and desolate place

Where the rest of the world has been dying

The world has been dying

So run

Run from the A.I.​

Ze zijn op jacht, het gaat automatisch

Je kunt ze horen praten door de static

Ik heb de afgelopen drie verdomde jaren doorgebracht

Gewoon verstopt op mijn zolder

Denkend dat ze me zeker zullen vinden

Ik ga niet naar buiten waar de AI aan het smachten is

Het is een donkere en verlaten plek

Waar de rest van de wereld is gestorven

Ik ben bang om te bewegen, bang om terug te deinzen

Ik ben bang om aan die jeuk te krabben

Uit angst dat ze me op de een of andere manier zullen vinden

En laat me ergens in een sloot liggen

Dus hier ga ik, ik ben op de vlucht

Op jacht naar wat er nog over is van de zon

Ik verstop me niet meer onder mijn bed

Het is tijd om het kwaad onder ogen te zien dat is

De levende dood

Ze zijn op jacht, het gaat automatisch

Je kunt ze horen praten door de static

Ik heb de afgelopen drie verdomde jaren doorgebracht

Gewoon verstopt op mijn zolder

«Nul blijft terug om te controleren en ons waarschuwingssignalen te geven.

Onthouden,

we hebben niet genoeg Reclaimers om u allemaal terug te krijgen, dus wat u ook doet:

Laat je niet vangen!»

En ik kan niet voor altijd verborgen blijven

Er moet iets zijn dat beter is

We zitten misschien vast in deze nachtmerrie

Maar we zitten hier allemaal samen in

Deze nieuwe wereld is hectisch

En de monsters zijn synthetisch

Eén beweging en ze zullen het detecteren

Als mensen zijn we zielig ----

Ja

Dus we komen aan het einde

Naar het einde

Het is tijd om een ​​standpunt in te nemen

Een punt maken

Ik heb het gevoel dat ik weg ben

Mijn geest is in een verloren staat

Het licht is uit

Het is vervaagd

In dit land van verval

Weet niet waar ik zal blijven

Maar ik heb nog een ding

Dat moet ik zeggen

Elke nacht zie ik je gezicht

Een gezicht dat mijn geest niet kan vervangen

We leven in zo'n donker

En desolate plek

Elke nacht zie ik je gezicht

Een gezicht dat mijn geest niet kan vervangen

We leven in zo'n donker

En desolate plek

Ze namen je ver van me weg

Naar een plaats die ik me niet kan herinneren

Nu ik erover nadenk, kan ik het me niet herinneren

Helemaal niets

Maar dan zie ik de krassen op de muur

Van een verhaal dat alles vertelt

Hoe een nacht drie jaar geleden

De wereld begon te vallen

En ze namen je uit mijn armen

Dus ik heb het in de muur gesneden

Zodat ik het nooit zou vergeten

En ik zou je alles kunnen vertellen

We naderen het einde

Naar het einde

Het is tijd om een ​​standpunt in te nemen

Een punt maken

Ze namen alles

Van jou en mij

Het is tijd om het terug te nemen

Laten we het terugnemen

Neem het terug

Laten we ze op jacht sturen

Het is automatisch

Je kunt ze horen praten door de static

Ik heb de afgelopen drie verdomde jaren doorgebracht

Gewoon verstopt op mijn zolder

Denkend dat ze me zeker zullen vinden

Ik ga niet naar buiten waar de AI aan het smachten is

Het is een donkere en verlaten plek

Waar de rest van de wereld is gestorven

De wereld is aan het sterven

Dus rennen

Rennen vanaf de A.I.​