The Surface - Smuff Tha Quiz, K.A.A.N.

I feel alive

Sky high

I’ve arrived

Right on time

I’m still alive, it’s fantastic

The Grateful Dead with this rapping

This feeling I feel is really real, you can’t put that in a caption

I’m making the changes, they drastic

Expanding my mind like elastics

Smuff got the sound and it’s classic

You hear the frequencies clashing

We rationing thoughts that we think so they cognizant with the beat

In this monastery of peace where our demons can be released

I been a renaissance man of my time, reflect my soul through these rhymes

Dropping off diamonds and gems, nickels and dimes to consume

I just keep planting the seeds, and from the womb to the tomb

Applying the pressure for growth, that’s how we blossom and bloom

But to the signs are they blind, selective vision for some

I try to correct it, being a voice for the neglected

Giving 'em everything, my effort excellent, go check my record

Staying resilient, never torn

Through the storm, I am reborn

Elevate, we never settle for less

Until my last breath I’m fighting, make 'em call in the ref

The circumstances and situations I’ll never accept

The cold scent of death is in the air, I hope I ain’t next

Said it’s the stress

It’s the pain

Below the surface that they eyes can’t see

It’s the stress

It’s the pain

Below the surface that they eyes can’t see

Keeping my cards to my chest, I just play my hand again

Running in place, I’m stagnant, stuck, no movement like a mannequin

Wandering, I’m scrambling

Panic, I feel like I’m rambling

Playing my soul, rolled, it’s like I’m gambling, my future scene’s a guillotine

Kill my ego and live my dream

Probably gon' float in the mezzanine

Angels singing, they heavenly, hopefully they remember me

I pray I reach the heights that I intend to see

Relentlessly, my words are crafted carefully, no plagiarism in my messaging

The recipe is repetition till I rest in peace

The hill is steep, the fall is deep, the strong survive, the weak’ll sleep

They monetize the program and then turn the people into sheep, they never weep

Desensitized with acts of violence, enough to traumatize 'em, now been

normalized

Just another post or be immortalized, not fortified, the public’s mortified

Turn on the faucet, let the doves cry

Let us live one time

Let us in sometimes

This is a moment of silence, let us all enjoy the sunshine

Based upon my steady trajectory, I’m going up now

Too high to come down

Elevate, we never settle for less

Until my last breath I’m fighting, make 'em call in the ref

The circumstances and situations I’ll never accept

The cold scent of death is in the air, I hope I ain’t next

Said it’s the stress

It’s the pain

Below the surface that they eyes can’t see

It’s the stress

It’s the pain

Below the surface that they eyes can’t see

Ik voel me levend

Torenhoog

Ik ben aangekomen

Precies op tijd

Ik leef nog, het is fantastisch

The Grateful Dead met dit rappen

Dit gevoel dat ik voel is echt echt, je kunt dat niet in een bijschrift zetten

Ik breng de veranderingen aan, ze zijn drastisch

Mijn geest uitbreiden zoals elastieken

Smuff heeft het geluid en het is klassiek

Je hoort de frequenties botsen

We rantsoeneren gedachten die we denken, zodat ze op de hoogte zijn van de beat

In dit klooster van vrede waar onze demonen kunnen worden vrijgelaten

Ik was een renaissance-man van mijn tijd, reflecteer mijn ziel door deze rijmpjes

Diamanten en edelstenen, stuivers en dubbeltjes afgeven om te consumeren

Ik blijf gewoon de zaden planten, en van de baarmoeder tot het graf

De druk uitoefenen om te groeien, zo bloeien en bloeien we

Maar voor de tekenen zijn ze voor sommigen blind, selectief zicht

Ik probeer het te corrigeren, omdat ik een stem ben voor de verwaarloosden

Ik geef ze alles, mijn inspanning uitstekend, ga mijn dossier checken

Veerkrachtig blijven, nooit gescheurd

Door de storm ben ik herboren

Verhoog, we nemen nooit genoegen met minder

Tot mijn laatste adem vecht ik, laat ze bellen in de ref

De omstandigheden en situaties die ik nooit zal accepteren

De koude geur van de dood hangt in de lucht, ik hoop dat ik niet de volgende ben

Zei dat het de stress is

Het is de pijn

Onder het oppervlak dat hun ogen niet kunnen zien

Het is de stress

Het is de pijn

Onder het oppervlak dat hun ogen niet kunnen zien

Ik houd mijn kaarten op mijn borst en speel gewoon mijn hand opnieuw

Ik ren op mijn plaats, ik sta stil, zit vast, geen beweging zoals een mannequin

Dwalend, ik ben aan het klauteren

Paniek, ik heb het gevoel dat ik aan het ronddwalen ben

Mijn ziel spelen, rollen, het is alsof ik gok, mijn toekomstige scène is een guillotine

Dood mijn ego en leef mijn droom

Zal waarschijnlijk op de tussenverdieping drijven

Engelen zingen, ze zijn hemels, hopelijk herinneren ze zich mij

Ik bid dat ik de hoogten bereik die ik van plan ben te zien

Meedogenloos zijn mijn woorden zorgvuldig gemaakt, geen plagiaat in mijn berichten

Het recept is herhaling tot ik in vrede rust

De heuvel is steil, de val is diep, de sterken overleven, de zwakken zullen slapen

Ze verdienen geld aan het programma en veranderen de mensen in schapen, ze huilen nooit

Ongevoelig gemaakt voor gewelddaden, genoeg om ze te traumatiseren, nu geweest

genormaliseerd

Gewoon weer een bericht of vereeuwigd worden, niet versterkt, het publiek gekrenkt

Draai de kraan open, laat de duiven huilen

Laten we een keer leven

Laten we soms binnenkomen

Dit is een moment van stilte, laten we allemaal genieten van de zon

Op basis van mijn constante koers ga ik nu omhoog

Te hoog om naar beneden te komen

Verhoog, we nemen nooit genoegen met minder

Tot mijn laatste adem vecht ik, laat ze bellen in de ref

De omstandigheden en situaties die ik nooit zal accepteren

De koude geur van de dood hangt in de lucht, ik hoop dat ik niet de volgende ben

Zei dat het de stress is

Het is de pijn

Onder het oppervlak dat hun ogen niet kunnen zien

Het is de stress

Het is de pijn

Onder het oppervlak dat hun ogen niet kunnen zien