Nobody Knows - JUICEB☮X, Jinsang

Theres no stopping the coffin, i think about it often

So my imagination is what i seem to be lost in

Grinding like koston fucking miss fortune

I misplaced my glasses at the time she looked gorgeous

I know i can’t dodge what is cracked up to happen

I realize the odds and the facts as a fashion

Of life, but look at how it dresses you

I am impressed that the stress doesn’t get to you

But suffice it to say love is everything

And it’s really quite simple at the end of the day

To think i really might miss you if you weren’t the way

I use the thought of you to push me to a positive play

A fire burns in me that urges me to be blind to urgency

I refine the currency that defines my current scene

No need to compromise time

For what it’s worth i would give you all of mine

The greatest gift and it’s far from material

Even after burial your love will be ethereal

For cereal, king of my own fate imperial

Chrome plates appear to you, so great to hear from you

Uhh

And i wouldn’t change a moment

I float upon a purple potion the size of an ocean

Devotion, i never knew the word until you closed in

I’m going to implosion sang a portion of my soul strings

We don’t know what happens when we die

We don’t know the reason for the sky

Yet here are you & i, my what a surprise

Connected by an intangible, invisible eye

You are the catalyst that catapults protagonist

To contemplate his exodus from tenuous agenda twists

I stand upon a precipice of excellence

And overlook the evidence of man-kinds endlessness

But we never factored in our negligence

Pretentiousness;

everything we know will have an end in this

Even the sun will burst into flames

And that’s okay

Je kunt de kist niet stoppen, ik denk er vaak aan

Dus mijn verbeelding is waar ik in verdwaald lijk te zijn

Slijpen als koston verdomme fortuin missen

Ik was mijn bril kwijt toen ze er prachtig uitzag

Ik weet dat ik niet kan ontwijken wat er is gebarsten om te gebeuren

Ik realiseer me de kansen en de feiten als een mode

Van het leven, maar kijk hoe het je kleedt

Ik ben onder de indruk dat de stress je niet raakt

Maar het volstaat om te zeggen dat liefde alles is

En aan het eind van de dag is het heel eenvoudig

Om te denken dat ik je echt zou missen als je niet de weg was

Ik gebruik de gedachte aan jou om me naar een positief stuk te duwen

Er brandt een vuur in mij dat me ertoe aanzet blind te zijn voor urgentie

Ik verfijn de valuta die mijn huidige scène definieert

U hoeft geen concessies te doen aan de tijd

Voor wat het waard is, zou ik je alles van mij geven

Het grootste geschenk en het is verre van materieel

Zelfs na de begrafenis zal je liefde etherisch zijn

Voor ontbijtgranen, koning van mijn eigen lot keizerlijk

Chromen platen verschijnen aan je, dus leuk om van je te horen

uh

En ik zou geen moment veranderen

Ik drijf op een paars drankje ter grootte van een oceaan

Toewijding, ik kende het woord pas toen je dichterbij kwam

Ik ga implosie zong een deel van mijn soul strings

We weten niet wat er gebeurt als we sterven

We weten de reden voor de lucht niet

Maar hier zijn jij en ik, mijn wat een verrassing

Verbonden door een ongrijpbaar, onzichtbaar oog

Jij bent de katalysator die protagonist katapulteert

Om na te denken over zijn uittocht van ijle agendawendingen

Ik sta op een afgrond van uitmuntendheid

En zie het bewijs van de oneindigheid van de mens over het hoofd

Maar we hebben nooit rekening gehouden met onze nalatigheid

pretentie;

alles wat we weten zal hierin eindigen

Zelfs de zon zal in vlammen opgaan

En dat is oké