Komakino - Joy Division

This is the hour when the mysteries emerge.

A strangeness so hard to reflect.

A moment so moving, goes straight to your heart,

The vision has never been met.

The attraction is held like a weight deep inside,

Something Ill never forget.

The pattern is set, her reaction will start,

Complete but rejected too soon.

Looking ahead in the grip of each fear,

Recalls the life that we knew.

The shadow that stood by the side of the road,

Always reminds me of you.

How can I find the right way to control,

All the conflicts inside, all the problems beside,

As the questions arise, and the answers dont fit,

Into my way of things,

Into my way of things.

Dit is het uur waarop de mysteries naar boven komen.

Een vreemdheid die zo moeilijk te weerspiegelen is.

Een moment zo ontroerend, gaat recht naar je hart,

De visie is nooit bereikt.

De aantrekkingskracht wordt diep van binnen als een gewicht vastgehouden,

Iets dat ik nooit zal vergeten.

Het patroon is ingesteld, haar reactie zal beginnen,

Compleet maar te snel afgewezen.

Vooruitkijkend in de greep van elke angst,

Herinnert aan het leven dat we kenden.

De schaduw die langs de kant van de weg stond,

Doet me altijd aan jou denken.

Hoe vind ik de juiste manier om te controleren,

Alle conflicten van binnen, alle problemen naast,

Als de vragen rijzen en de antwoorden niet passen,

In mijn manier van dingen,

In mijn manier van doen.