Only a Moment - John Graham

once she squeaked into the room, now she’s clickin' down the street,

downtown lights that drew her in show a flicker on her face,

he wears stripes and never checks on the weather or his watch,

underneath the books unread there’s a picture that he keeps

come on, come on, come on, it’s only a moment.

come on, come on, come on, it’s only a moment.

though it felt like standin' still they were closer every day,

smiles nd laughter through the dark, like a future he can’t see

could they be the last ones left, coughin' up for one last ride,

tell him every truth you know and he’ll never believe you

come on, come on, come on, it’s only a moment.

come on, come on, come on, it’s only a moment.

one hand gives while the other takes,

the loneliest bed is the one he makes,

time could save him but he don’t learn

and the very last bridge is the one that he just burned.

come on, come on, come on, it’s only a moment.

come on, come on, come on, it’s only a moment.

eens piepte ze de kamer binnen, nu klikt ze door de straat,

lichten in het centrum die haar naar binnen trokken, lieten een flikkering op haar gezicht zien,

hij draagt ​​strepen en kijkt nooit naar het weer of zijn horloge,

onder de ongelezen boeken staat een foto die hij bewaart

kom op, kom op, kom op, het is maar even.

kom op, kom op, kom op, het is maar even.

hoewel het voelde alsof ik stilstond, waren ze elke dag dichterbij,

glimlacht en lacht door het donker, als een toekomst die hij niet kan zien

zouden zij de laatsten kunnen zijn die ophoesten voor een laatste rit,

vertel hem elke waarheid die je weet en hij zal je nooit geloven

kom op, kom op, kom op, het is maar even.

kom op, kom op, kom op, het is maar even.

de ene hand geeft terwijl de andere neemt,

het eenzaamste bed is het bed dat hij opmaakt,

tijd kan hem redden, maar hij leert niet

en de allerlaatste brug is degene die hij zojuist heeft verbrand.

kom op, kom op, kom op, het is maar even.

kom op, kom op, kom op, het is maar even.