Bound for Botany Bay - John Doyle

My name is James O’Donnell,

In iron and chains I’m bound.

In exile from my native land,

As a traitor to the crown.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

I was born into the Dublin streets,

A native wild and free.

When I was young I’d sport and run

By the Coombe and liberties.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

And all were poor, we did endure

The worst of old John Bull.

The depravations of our lot,

We swore we’d pay in full.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

So I joined the brave militia men

And assembled in a band.

We marched on, the fight to win,

And free our native land.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

We fought hard and we fought long,

But outnumbered five to one.

We were hunted through the lanes and streets,

Killed with pikes and guns.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

INSTRUMENTAL

Some were hung, on the gibbet spun,

Woeful was their fate.

I was taken to Kilmainham Gaol

My sentence to await.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

The jury found me guilty,

I stood my crime to pay.

The Judge called out from the dock,

You’re bound for Botany Bay.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

I saw my aged father

Trembling at the bar.

Likewise I saw my mother

Tearing her white hair.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

I was put on board a vessel,

Moored at Customs House Quay.

The sailors stood around and jeered,

«No more this land you’ll see.»

Oh son, oh son, you’re days are done,

You’re bound for Botany Bay

I watched old Eireann fade from view,

And tears did fill my eyes.

That verdant land I’ll see no more,

Until the day I die.

Oh son, oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

My Name is James O’Donnell,

In iron and chains I’m bound.

In exile from my native land,

A traitor to the crown.

Oh son oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

Oh son oh son, where are you gone,

You’re bound for Botany Bay.

Mijn naam is James O'Donnell,

In ijzer en kettingen ben ik gebonden.

In ballingschap uit mijn geboorteland,

Als een verrader van de kroon.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Ik ben geboren in de straten van Dublin,

Een inheemse wild en vrij.

Toen ik jong was, deed ik aan sport en hardlopen

Door de Coombe en vrijheden.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

En ze waren allemaal arm, we hebben het doorstaan

Het ergste van de oude John Bull.

De verdorvenheid van ons lot,

We hebben gezworen dat we volledig zouden betalen.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Dus sloot ik me aan bij de dappere militiemannen

En verzameld in een band.

We marcheerden verder, de strijd om te winnen,

En bevrijd ons geboorteland.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

We hebben hard gevochten en we hebben lang gevochten,

Maar meer dan vijf tegen één.

We werden opgejaagd door de steegjes en straten,

Gedood met snoeken en geweren.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

INSTRUMENTEEL

Sommige werden opgehangen, aan de galg gesponnen,

Treurig was hun lot.

Ik werd naar Kilmainham Gaol gebracht

Mijn zin om te wachten.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

De jury vond me schuldig,

Ik stond mijn misdaad te betalen.

De rechter riep vanaf de kade:

Je bent op weg naar Botany Bay.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Ik zag mijn bejaarde vader

Trillend aan de bar.

Op dezelfde manier zag ik mijn moeder

Haar witte haren scheuren.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Ik werd aan boord van een schip gezet,

Afgemeerd aan de Customs House Quay.

De matrozen stonden erbij en joelden,

"Dit land zul je niet meer zien."

Oh zoon, oh zoon, je dagen zijn voorbij,

Je bent op weg naar Botany Bay

Ik zag de oude Eireann uit het zicht verdwijnen,

En tranen vulden mijn ogen.

Dat groene land zal ik niet meer zien,

Tot de dag dat ik sterf.

Oh zoon, oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Mijn naam is James O'Donnell,

In ijzer en kettingen ben ik gebonden.

In ballingschap uit mijn geboorteland,

Een verrader van de kroon.

Oh zoon oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.

Oh zoon oh zoon, waar ben je heen,

Je bent op weg naar Botany Bay.