Mal de chien - Jean-Patrick Capdevielle

Vers cinq heures du soir

Dans une rue calme au fond d’une banlieue

Sous un ciel bleu noir

Des enfants passent, marchant deux par deux

Demain, leur image subrepticement

Viendra te rapp’ler qui nous étions vraiment

Quand nous nous sommes quittés précipitamment

De peur de nous perdre inopinément

J’ai pas mérité ce mal de chien

Chaque fois qu’notre histoire me revient

Même si l’répéter ne sert à rien

J’ai pas mérité ce mal de chien

Vers six heures moins l’quart

Quelques pigeons font l’tour de ton banc

Tu s’ras p’t-être en r’tard

Toi, tu m’attends depuis près d’un an

Lily, la vie s’enfuit méthodiquement

Les rêves s'évaporent inéxorablement

Les jours les nuits meurent si mystérieusement

Et moi j’oublie tout systématiquement

J’ai pas mérité ce mal de chien

Chaque fois qu’notre histoire me revient

Même si l’répéter ne sert à rien

J’ai pas mérité ce mal de chien

Love is not easy

But love is all…

Rond vijf uur 's avonds

In een rustige straat diep in een buitenwijk

Onder een donkerblauwe lucht

Kinderen lopen voorbij, twee aan twee lopend

Morgen hun imago stiekem

Zal komen om je eraan te herinneren wie we werkelijk waren

Toen we haastig vertrokken

Opdat we onszelf niet onverwachts verliezen

Ik heb deze badass niet verdiend

Elke keer komt ons verhaal weer bij me terug

Zelfs als herhalen zinloos is

Ik heb deze badass niet verdiend

Rond kwart voor zes

Een paar duiven gaan rond je bank

Misschien ben je te laat

Jij, jij wacht al bijna een jaar op mij

Lily, het leven glijdt methodisch weg

Dromen verdampen onverbiddelijk

De dagen dat de nachten zo mysterieus sterven

En ik vergeet altijd alles

Ik heb deze badass niet verdiend

Elke keer komt ons verhaal weer bij me terug

Zelfs als herhalen zinloos is

Ik heb deze badass niet verdiend

Liefde is niet gemakkelijk

Maar liefde is alles...