Divine - Jamie Antonelli

Last night I had a vision of a disco in the sky.

I saw angels and saints dancing together, like a mystical dream inside of my

mind.

I remembered to move, I remembered that groove, I remember the thump of the

bass and the pump of the kick, because my heart was almost out my body.

I felt free, I felt joy, I felt things I never thought I’d feel before.

It was deep, it was soulful, it was techno…

it was disco.

A kaleidoscope of sounds.

It was an essential mix in the clouds, where we could dance and sing out loud,

and everybody loved everybody else.

There was no hurt, there was no sorrow, there was no pain.

And like children we danced and we laughed, and we played without a care in the

world.

Without a flicker of despair, it was all about music.

It was that thing that we shared.

A tribal feast of rhythm, a ceremony of sound in my mind.

I must of went to music heaven… because nothing is that divine.

Gisteravond had ik een visioen van een disco in de lucht.

Ik zag engelen en heiligen samen dansen, als een mystieke droom in mijn

verstand.

Ik herinnerde me te bewegen, ik herinnerde me die groove, ik herinner me de dreun van de

bas en de pomp van de kick, omdat mijn hart bijna uit mijn lichaam was.

Ik voelde me vrij, ik voelde vreugde, ik voelde dingen die ik nooit eerder had gedacht.

Het was diep, het was soulvol, het was techno...

het was disco.

Een caleidoscoop van geluiden.

Het was een essentiële mix in de wolken, waar we hardop konden dansen en zingen,

en iedereen hield van iedereen.

Er was geen pijn, er was geen verdriet, er was geen pijn.

En net als kinderen dansten we en lachten we, en speelden we zorgeloos in de

wereld.

Zonder een vleugje wanhoop draaide het allemaal om muziek.

Het was dat ding dat we deelden.

Een tribal feest van ritme, een ceremonie van geluid in mijn geest.

Ik moet naar de muziekhemel zijn gegaan... want niets is zo goddelijk.