In The Bleak Midwinter - James Taylor

In the bleak midwinter, frosty wind made moan,

Earth stood hard as iron, water like a stone;

Snow had fallen, snow on snow, snow on snow,

In the bleak midwinter, long ago.

Our God, Heaven cannot hold Him, nor earth sustain;

Heaven and earth shall flee away when He comes to reign.

In the bleak midwinter a stable place sufficed

The Lord God Almighty, Jesus Christ.

Enough for Him, Whom cherubim, worship night and day,

Breastful of milk, and a mangerful of hay;

Enough for Him, Whom angels fall before,

The ox and ass and camel which adore.

Angels and archangels may have gathered there,

Cherubim and seraphim thronged the air;

But His mother only, in her maiden bliss,

Worshipped the beloved with a kiss.

What can I give Him, poor as I am?

If I were a shepherd, I would bring a lamb;

If I were a Wise Man, I would do my part;

Yet what I can I give Him: give my heart.

In de gure midwinter deed ijzige wind kreunen,

De aarde stond zo hard als ijzer, water als een steen;

Er was sneeuw gevallen, sneeuw op sneeuw, sneeuw op sneeuw,

In de gure midwinter, lang geleden.

Onze God, de hemel kan Hem niet vasthouden en de aarde niet;

Hemel en aarde zullen wegvluchten wanneer Hij komt om te regeren.

In de gure midwinter was een stabiele plek voldoende

De Here God Almachtig, Jezus Christus.

Genoeg voor Hem, Die cherubs dag en nacht aanbidden,

Borstvol melk en een kribbe van hooi;

Genoeg voor hem, voor wie engelen vallen,

De os en ezel en kameel die aanbidden.

Misschien hebben engelen en aartsengelen zich daar verzameld,

Cherubijnen en serafijnen verdrongen zich in de lucht;

Maar alleen Zijn moeder, in haar maagdelijke gelukzaligheid,

Aanbad de geliefde met een kus.

Wat kan ik Hem geven, arm als ik ben?

Als ik een herder was, zou ik een lam meenemen;

Als ik een wijze man was, zou ik mijn deel doen;

Maar wat ik Hem kan geven: geef mijn hart.