Copperline - James Taylor

Even the old folks never knew why they call it like they do.

I was wondering since the age of two, down on Copperline.

Copper head, copper beech, copper kettles sitting side by each.

Copper coil, cup o’Georgia peach, down on Copperline.

Half a mile down to Morgan Creek, leaning heavy on the end of the week.

Hercules and a hog-nosed snake, down on Copperline we were down on Copperline.

One Summer night on the Copperline, slip away past supper time.

Wood smoke and new moonshine, down on Copperline.

One time I saw my daddy dance, watched him moving like a man in a trance.

He bought it back from the war in France, down onto Copperline.

Branch water and tomato wine, creosote and turpentine,

sour mash and new moon shine, down on Copperline, down on Copperline.

First kiss ever I took, like a page from a romance book,

the sky opened and the earth shook, down on Copperline, down on Copperline.

Took a fall from a windy height, I only knew how to hold on tight

and pray for love enough to last all night, down on Copperline.

Day breaks and the boys wakes up and the dog barks and the birds sings

and the sap rises and the angels sigh, yeah.

I tried to go back, as if I could, all spec house and plywood.

Tore up and tore up good down on Copperline.

It doesn’t come as a surprise to me, it doesn’t touch my memory

and I’m lifting up and rising free down on over Copperline.

Half a mile down to Morgan Creek, I’m only living for the end of the week.

Hercules and a hog-nosed snake, down on Copperline, yeah, take me down on

Copperline.

Oh, down on Copperline, take me down on Copperline.

Zelfs de oude mensen wisten nooit waarom ze het zo noemden.

Ik vroeg me af sinds de leeftijd van twee, op Copperline.

Koperen kop, koperen beuken, koperen ketels naast elkaar.

Koperen spoel, kopje o'Georgia perzik, neer op Copperline.

Een halve mijl naar Morgan Creek, zwaar leunend op het einde van de week.

Hercules en een varkensneusslang, beneden op Copperline zaten we op Copperline.

Op een zomeravond op de Copperline, wegglippen voorbij etenstijd.

Houtrook en nieuwe maneschijn, op Copperline.

Op een keer zag ik mijn vader dansen, ik zag hem bewegen als een man in trance.

Hij kocht het terug uit de oorlog in Frankrijk, naar Copperline.

Takwater en tomatenwijn, creosoot en terpentijn,

zure puree en nieuwe maan schijnen, neer op Copperline, neer op Copperline.

De eerste kus die ik ooit nam, zoals een pagina uit een romantisch boek,

de lucht ging open en de aarde schudde, neer op Copperline, neer op Copperline.

Na een val van een winderige hoogte, ik wist alleen hoe ik me stevig vast moest houden

en bid om liefde genoeg om de hele nacht mee te gaan, op Copperline.

De dag breekt aan en de jongens worden wakker en de hond blaft en de vogels zingen

en het sap stijgt en de engelen zuchten, ja.

Ik probeerde terug te gaan, alsof ik kon, alle specificaties van huis en triplex.

Verscheurd en verscheurd goed op Copperline.

Het komt niet als een verrassing voor mij, het raakt mijn geheugen niet

en ik til op en stijg vrij naar beneden over Copperline.

Een halve mijl naar Morgan Creek, ik leef alleen voor het einde van de week.

Hercules en een varkensneusslang, op Copperline, ja, neem me mee naar beneden

Koperlijn.

Oh, op Copperline, neem me mee op Copperline.