Venice Burning - James LaBrie, Matt Guillory, Mike Mangini

Sometimes life can be so damn cold

When the verdicts in

The streets were alive

The night falling down around

On the prowl again

Catlike moves

The pain betrays the smile

Delicate and sad

A rage of tears subsides

Reality fades into the mask

Then the hunger takes control

Once the hunted in for the kill

No one came, no one saw

On the night that Venice Burned

Tortured souls, they set the sky alight

And don’t ever say a word

Familiar hands fanned the flames

That would burn baptismal tears

Where to go it’s all come down

Only silence

Venice Burned

Only silence

Venice Burned

In the shadows

In the face of trust

In a piercing blow

Spills the soul of an innocent heart

No one came, no one saw

On the night that Venice Burned

Embers glow and eyes soon fade

And the circle starts again

So set them up, knock them down

As the smoke begins to rise

Where to go, it’s all come down

Only silence

Venice burned

Only silence

Venice burned

Darkened room

Late at night

I slip in nice and quiet

I feel the cold

Dark secrets here unfold

Where that cat digs it’s claws

At the alter of scars

I taste the cold

The shrine of a twisted soul

Lost my will when I saw

Vengeance on the wall

No one came, no one saw

On the night that Venice Burned

Innocence reduced to filth

That can never wasy away

So stoke the flames

Bare the flesh

Let the branding leave it’s mark

The spark of youth

Engulfed and smothered out

Only ashes

Venice Burned

Only ashes

Venice Burned

I must I’ve got to hold

I’m holding on

Watching Venice Burning

Watching Venice Burning

Watching Venice Burning

Watching Venice Burning

Soms kan het leven zo verdomd koud zijn

Als de vonnissen binnen zijn

De straten leefden

De nacht valt rond

Weer op jacht

Katachtige bewegingen

De pijn verraadt de glimlach

Delicaat en verdrietig

Een woede van tranen neemt af

De realiteit verdwijnt in het masker

Dan neemt de honger de overhand

Zodra de gejaagd in voor de kill

Niemand kwam, niemand zag

Op de avond dat Venetië in brand stond

Gemartelde zielen, ze zetten de lucht in brand

En zeg nooit een woord

Vertrouwde handen wakkerden de vlammen aan

Dat zou dooptranen verbranden

Waar te gaan, het komt allemaal neer

Alleen stilte

Venetië verbrand

Alleen stilte

Venetië verbrand

In de schaduwen

In het aangezicht van vertrouwen

In een doordringende slag

Morst de ziel van een onschuldig hart

Niemand kwam, niemand zag

Op de avond dat Venetië in brand stond

Sintels gloeien en ogen vervagen snel

En de cirkel begint opnieuw

Dus zet ze op, gooi ze neer

Als de rook begint op te stijgen

Waar te gaan, het komt allemaal neer

Alleen stilte

Venetië verbrand

Alleen stilte

Venetië verbrand

Verduisterde kamer

Laat in de nacht

Ik sluip lekker rustig binnen

Ik voel de kou

Duistere geheimen ontvouwen zich hier

Waar die kat zijn klauwen graaft

Bij het veranderen van littekens

Ik proef de kou

Het heiligdom van een verwrongen ziel

Ik verloor mijn testament toen ik het zag

Wraak aan de muur

Niemand kwam, niemand zag

Op de avond dat Venetië in brand stond

Onschuld gereduceerd tot vuil

Dat kan nooit wegkwijnen

Dus stook de vlammen op

Bloot het vlees

Laat de branding zijn sporen achterlaten

De vonk van de jeugd

Overspoeld en verstikt

alleen as

Venetië verbrand

alleen as

Venetië verbrand

Ik moet ik hebben om vast te houden

ik hou vol

Venetië brandend kijken

Venetië brandend kijken

Venetië brandend kijken

Venetië brandend kijken