Voyage Of The Damned - Iron Fire

Darkness taking over me

Left all alone in the cold stratosphere

Computerized technology

Am I a victim of a conspiracy?

Something’s wrong, but there is no turning back now

I must carry on

A damned machine, frontiers of the unknown

This is how nightmares are born

Voyage of the damned

We ride into the starlight

Voyage of the damned

We walk into digital

Suffering

Chaos riding next to me

I can’t believe how this madness re-appears

The devil speaks frequently

Who are a friends and who are my enemies

Something’s wrong, but there is no turning back now

I must carry on

A damned machine, frontiers of the unknown

This is how nightmares are born

Voyage of the damned

We ride into the starlight

Voyage of the damned

We walk into digital

Suffering

I’m one with silence

Darkness is my home

I’m one with the shadows

Last one to reach eternity

I’m the first in line

No one will ever get in my way

I’m the one to shine

Forever until judgment day

Gluttony, greed, sloth, anger, pride, lust, envy

Slowly I’m becoming something different

And I don’t know this face anymore

I feel deep inside things are changing

Things will never be like before

I see frontiers of endless darkness

I see the stars reach out for me

A trail of tears is all I left behind

I walk the guilty path

In the land of the blind

I search the universe and now I understand

The truth comes from within

There is no master plan

Trapped in a damned machine

This is how nightmares are born

Voyage of the damned

We ride into the starlight

Voyage of the damned

We walk into digital

Suffering

We ride the moonlight

Voyage of the damned

We ride the starlight

Voyage of the damned

My God, it’s full of stars

Duisternis neemt me over

Helemaal alleen gelaten in de koude stratosfeer

geautomatiseerde technologie

Ben ik het slachtoffer van een samenzwering?

Er is iets mis, maar er is nu geen weg meer terug

Ik moet doorgaan

Een verdomde machine, grenzen van het onbekende

Zo worden nachtmerries geboren

Reis van de verdoemden

We rijden het sterrenlicht in

Reis van de verdoemden

We lopen digitaal in

Lijden

Chaos die naast me rijdt

Ik kan niet geloven hoe deze waanzin opnieuw verschijnt

De duivel spreekt vaak

Wie zijn vrienden en wie zijn mijn vijanden

Er is iets mis, maar er is nu geen weg meer terug

Ik moet doorgaan

Een verdomde machine, grenzen van het onbekende

Zo worden nachtmerries geboren

Reis van de verdoemden

We rijden het sterrenlicht in

Reis van de verdoemden

We lopen digitaal in

Lijden

Ik ben één met stilte

De duisternis is mijn thuis

Ik ben één met de schaduwen

De laatste die de eeuwigheid bereikt

Ik ben de eerste in de rij

Niemand zal me ooit in de weg lopen

Ik ben degene die schittert

Voor altijd tot de dag des oordeels

Gulzigheid, hebzucht, luiheid, woede, trots, lust, afgunst

Langzaam word ik iets anders

En ik ken dit gezicht niet meer

Ik voel dat er diep van binnen dingen veranderen

Dingen zullen nooit meer zijn zoals voorheen

Ik zie grenzen van eindeloze duisternis

Ik zie dat de sterren naar me reiken

Een spoor van tranen is alles wat ik achterliet

Ik bewandel het schuldige pad

In het land der blinden

Ik doorzoek het universum en nu begrijp ik

De waarheid komt van binnenuit

Er is geen masterplan

Opgesloten in een verdomde machine

Zo worden nachtmerries geboren

Reis van de verdoemden

We rijden het sterrenlicht in

Reis van de verdoemden

We lopen digitaal in

Lijden

We rijden door het maanlicht

Reis van de verdoemden

We rijden op het sterrenlicht

Reis van de verdoemden

Mijn God, het staat vol met sterren