The Challenger - Intronaut

It’s the stench that hits you first

Then the provocative interior

Sound is mangled beyond all mention

With its source the object of confusion

Held together by saints alone

It’s our home.

It’s our home

This two ton beast devours gravel

Shelters us from the elements

The question always lingers

Will she prevail?

Never ending expanse of blue

It’s here we begin to sober

As we slip the surly bonds of earth

And touch the face of god…

Het is de stank die je als eerste raakt

Dan het provocerende interieur

Geluid is niet meer te noemen

Met zijn bron het voorwerp van verwarring

Bij elkaar gehouden door alleen heiligen

Het is ons huis.

Het is ons huis

Dit beest van twee ton verslindt grind

Beschermt ons tegen de elementen

De vraag blijft altijd hangen

Zal ze zegevieren?

Nooit eindigende uitgestrektheid van blauw

Hier beginnen we nuchter te worden

Terwijl we de norse banden van de aarde verschuiven

En raak het gezicht van god aan...