All Roads - Interface

When I was a younger man

The viper world was in my hands

Everything seemed like it was for now

Open doorways that I’d find

Impressive heights for me to climb

And confident that I’d prevail somehow

All the pieces into place

The look of passion on my face

To take the chance to be part of a whole

With endless promise in front of me

On such a path to destiny

Whoever thought that I would lose control

If I were a smarter man

With better grip from helping hands

Would any of this differently unfold?

From up and down and left to right

I didn’t always have the sight

Did I end up so blind by being bold?

When true emotion has no end

Enemies made from my friends

When true intentions have all gone astray

When senseless pride prevents your mind

From knowing what to seek and find

As quickly fortune comes it goes away

Carrying the weight

Of a thousand memories

Drowning in the sea of yesterday

Trudging through the dark

Hoping to get back my time

To the very end of what remains

Now that I’m an older man

And life’s no longer in my hands

I sit and wonder where I’ll go from here

Abandoned by the ones I’ve known

I’ve harvested what I have sown

And feeling like the end is drawing near

So what will be my legacy?

What you’ll remember about me?

Was I a mark of honor or a fool?

And as the curtain starts to fall

I wonder was it worth it all

The ending of this story is so cruel

The story’s over

The happy ending was an illusion

It’s all behind me now

And nowhere left to go

Toen ik een jongere man was

De adderwereld was in mijn handen

Alles leek zoals het was voor nu

Open deuren die ik zou vinden

Indrukwekkende hoogtes die ik moet beklimmen

En vol vertrouwen dat ik op de een of andere manier zou zegevieren

Alle stukjes op hun plaats

De blik van passie op mijn gezicht

Om de kans te grijpen om deel uit te maken van een geheel

Met eindeloze belofte voor me

Op zo'n pad naar het lot

Wie dacht dat ik de controle zou verliezen

Als ik een slimmere man was

Met betere grip door helpende handen

Zou dit anders verlopen?

Van boven en beneden en van links naar rechts

Ik had niet altijd het zicht

Ben ik zo blind geworden door brutaal te zijn?

Wanneer echte emotie geen einde heeft

Vijanden gemaakt van mijn vrienden

Wanneer ware bedoelingen allemaal op een dwaalspoor zijn geraakt

Wanneer zinloze trots je geest verhindert

Van weten wat je moet zoeken en vinden

Als het geluk snel komt, gaat het weg

Het gewicht dragen

Van duizend herinneringen

Verdrinken in de zee van gisteren

Sjokken door het donker

In de hoop mijn tijd terug te krijgen

Tot het einde van wat overblijft

Nu ik een oudere man ben

En het leven is niet langer in mijn handen

Ik zit en vraag me af waar ik vanaf hier heen ga

Verlaten door degenen die ik ken

Ik heb geoogst wat ik heb gezaaid

En het gevoel hebben dat het einde nadert

Dus wat wordt mijn erfenis?

Wat onthoud je van mij?

Was ik een teken van eer of een dwaas?

En als het doek begint te vallen

Ik vraag me af of het het allemaal waard was?

Het einde van dit verhaal is zo wreed

Het verhaal is voorbij

Het happy end was een illusie

Het ligt nu allemaal achter me

En nergens meer om naartoe te gaan