Moonflower - In Vice Versa

The familier ring of my alarm clock

Waking me up at half past eight

Everything seeming normal

Till I assess my mind’s state

I quickly inject the numbness into my brain

Keeping the demons at bay

An endless stream of traffic lights

As I submerge myself into the fray

My ear drums captured the sound of your laughter

As you were chatting away

The light illuminated in your eyes

Always gave me hope for a better day

What if I came to you that night

Instead of being locked in my selfish ways?

Maybe then I’d be beside you

Falling victim to your graceful gaze

Eyes turned to the sky

I ask why is this happening to me?

If you’re truly the god they say you are

Why put me through this misery?

The people stirring around

Prancing on with their fancy lives

As I am stuck standing here

A stone statue with shattered eyes

Now realizing

Her spirit lies

Inside of me

(You were never gone)

Now fearlessly

I stretch this path

And she walks with me

My tears betray me

As they flood the trench beneath my feet

Buried beneath my covers

I can’t sleep and I can’t eat

My heart is empty

Yet it is sleeping isolation

I nurse this newfound loneliness

As the base of my foundation

Kneeling beside your grave

In the darkest shade of night

My year drops have now become

Messengers of the light

And upon the spot they fall

A most mysterious sight occurs

A moonflower blossoms

As my life joins with hers

Now realizing

Her spirit lies

Inside of me

(You were never gone)

Now fearlessly

I stretch this path

And she walks with me

(You were never gone)

You were never gone!

(You were never gone)

(Shes with me)

From the air that I breath

To the soil beneath my feet

Her presence is with me

I will carry on

Interlocked as one

Her spirit’s within me

De familiering van mijn wekker

Me wakker maken om half negen

Alles lijkt normaal

Tot ik de toestand van mijn geest evalueer

Ik injecteer snel de gevoelloosheid in mijn hersenen

De demonen op afstand houden

Een eindeloze stroom verkeerslichten

Terwijl ik me onderdompel in de strijd

Mijn trommels hebben het geluid van je lach opgevangen

Terwijl je aan het chatten was

Het licht dat oplicht in je ogen

Heeft me altijd hoop gegeven op een betere dag

Wat als ik die avond naar je toe zou komen?

In plaats van opgesloten te zitten in mijn egoïstische manieren?

Misschien zou ik dan naast je zijn

Het slachtoffer worden van je gracieuze blik

Ogen gericht naar de lucht

Ik vraag waarom dit mij overkomt?

Als je echt de god bent die ze zeggen dat je bent

Waarom heb je me door deze ellende heen geholpen?

De mensen die zich roeren

Doorgaan met hun mooie leven

Omdat ik hier blijf staan

Een stenen beeld met verbrijzelde ogen

Nu beseffend

Haar geest liegt

Binnenin mij

(Je was nooit weg)

Nu onbevreesd

Ik strek dit pad uit

En ze loopt met me mee

Mijn tranen verraden me

Terwijl ze de greppel onder mijn voeten laten overstromen

Begraven onder mijn dekens

Ik kan niet slapen en ik kan niet eten

Mijn hart is leeg

Toch is het slaapisolatie

Ik verzorg deze nieuwe eenzaamheid

Als de basis van mijn basis

Knielend naast je graf

In de donkerste schaduw van de nacht

Mijn jaar drops zijn nu geworden

Boodschappers van het licht

En ter plekke vallen ze

Er doet zich een meest mysterieuze aanblik voor

Een maanbloem bloeit

Terwijl mijn leven samenkomt met dat van haar

Nu beseffend

Haar geest liegt

Binnenin mij

(Je was nooit weg)

Nu onbevreesd

Ik strek dit pad uit

En ze loopt met me mee

(Je was nooit weg)

Je was nooit weg!

(Je was nooit weg)

(Ze is bij mij)

Vanuit de lucht die ik adem

Naar de grond onder mijn voeten

Haar aanwezigheid is bij mij

Ik ga door

Vergrendeld als één

Haar geest is in mij