November Cries - In Loving Memory

I’m standing in silence

Alone with my sorrow

With sand in my hands

And the cry of November all around

But the sun is not shining for me today

The wind caresses my face

Carrying tears and sighs

My body is shaking wounded

My mind is now severely disturbed

You both were my life

My light and (the) only guide

No reason to live

No pity.

I’ll die…(for you)

Now I’ve got no son, no wife with me And (the) coldness of November covers me

(covers me)

I can find no cry, religion or sense

That comforts me in the pain of this existence

(False existence)

I miss you as much as it hurts.

My life, my heart, my blood… had gone with you, my love.

Slowly in my fall down

I see the void’s claw.

Swinging in Thy arms

Please, take me where they are.

Please, take, take, take, take me where they are.

Please, take, take, take, take me where they are.

Please, take me where they are.

Please, let me go

Ik sta in stilte

Alleen met mijn verdriet

Met zand in mijn handen

En de kreet van november rondom

Maar de zon schijnt niet voor mij vandaag

De wind streelt mijn gezicht

Tranen en zuchten dragen

Mijn lichaam beeft gewond

Mijn geest is nu ernstig gestoord

Jullie waren allebei mijn leven

Mijn licht en (de) enige gids

Geen reden om te leven

Geen medelijden.

Ik zal sterven... (voor jou)

Nu heb ik geen zoon, geen vrouw bij me En (de) kou van november bedekt me

(dekt mij)

Ik kan geen huilen, religie of zin vinden

Dat troost me in de pijn van dit bestaan

(Vals bestaan)

Ik mis je net zoveel als het pijn doet.

Mijn leven, mijn hart, mijn bloed... was met je meegegaan, mijn liefste.

Langzaam in mijn val

Ik zie de klauw van de leegte.

Zwaaiend in je armen

Alsjeblieft, breng me waar ze zijn.

Alsjeblieft, neem, neem, neem, breng me waar ze zijn.

Alsjeblieft, neem, neem, neem, breng me waar ze zijn.

Alsjeblieft, breng me waar ze zijn.

Laat me alsjeblieft gaan