B.I.A (The Hanged Man) - In Hearts Wake

Tell me, tell me, won’t you tell me please—why do things always happen in

threes?

I use to think you were in control of your own destiny.

So many

moments being alone, you launched a plan.

You chose to be the victim and

now you’re so, so far away.

I’m waiting for the chance to finally breathe again.

Hold on to me, until

the lights go out.

I’m waiting, still waiting for the chance to finally

breathe again.

Hold on to me, until the lights go out.

The hero’s journey,

the choices that you make.

The villain’s downfall, the path you know you

can’t escape.

You lost control of everything.

Tell me, won’t you tell me why, I fail to see your face in the sky?

The

cold rain, it distorts my eyes, questions run through my mind.

You chose

to be the victim, you choked on the bitter end.

You chose to be the

victim, and now you’re so, so far away.

I’m waiting for the chance to finally breathe again.

Hold on to me, until

the lights go out.

I’m waiting, still waiting for the chance to finally

breathe again.

Hold on to me, until the lights go out.

Vertel me, vertel me, wil je me alsjeblieft niet vertellen waarom dingen altijd gebeuren in?

drieën?

Ik dacht altijd dat je je eigen lot in handen had.

Zo veel

momenten dat je alleen bent, lanceerde je een plan.

Je koos ervoor om het slachtoffer te zijn en

nu ben je zo, zo ver weg.

Ik wacht op de kans om eindelijk weer te ademen.

Houd me vast, totdat

de lichten gaan uit.

Ik wacht, wacht nog steeds op de kans om eindelijk

adem weer.

Houd me vast totdat de lichten uitgaan.

De reis van de held,

de keuzes die je maakt.

De ondergang van de schurk, het pad dat je kent

kan niet ontsnappen.

Je bent de controle over alles kwijt.

Vertel me, wil je me niet vertellen waarom, ik zie je gezicht niet in de lucht?

De

koude regen, het vervormt mijn ogen, vragen schieten door mijn hoofd.

Je koos

om het slachtoffer te zijn, stikte je op het bittere einde.

Je hebt ervoor gekozen om de te zijn

slachtoffer, en nu ben je zo, zo ver weg.

Ik wacht op de kans om eindelijk weer te ademen.

Houd me vast, totdat

de lichten gaan uit.

Ik wacht, wacht nog steeds op de kans om eindelijk

adem weer.

Houd me vast totdat de lichten uitgaan.