Last Sunrise - IMPERIAL

Rot away with the dissonance struck between each chord

Every sour note sings the symphony of your approaching death

Violins in the minor complete the sorrow you have driven upon yourself

Sustaining the apathy

That you need

That you grieve

Chained and weighted your body is sinking as you reach out to me

Fingertips break the way

Watch your life slip away

You watched every changing moment pass you by

Wishing you could see the sun rise one last time

One more line till your last sunrise

One more line till we mourn for you

Your life rests on thin white lines

To dissipate as the last flame burns like the friends you left behind

You never felt life before

You greeted death

You strolled along the rail razors in hand

Plunging head first into your own reflection

Wishing you could see the sun rise one last time

The ink is dry so turn the page to find an ending

Rot weg met de dissonantie tussen elk akkoord

Elke zure noot zingt de symfonie van je naderende dood

Violen in mineur maken het verdriet dat je jezelf hebt aangedaan compleet

De apathie in stand houden

Dat heb je nodig

Dat je treurt

Geketend en verzwaard zakt je lichaam terwijl je contact met me opneemt

Vingertoppen breken de weg

Zie hoe je leven wegglijdt

Je zag elk veranderend moment aan je voorbij gaan

Ik wou dat je de zon nog een laatste keer kon zien opkomen

Nog een regel tot je laatste zonsopgang

Nog één zin tot we om je rouwen

Je leven rust op dunne witte lijnen

Verdwijnen als de laatste vlam brandt zoals de vrienden die je achterliet

Je hebt nog nooit eerder het leven gevoeld

Je begroette de dood

Je slenterde langs de railscheermessen in de hand

Met je hoofd eerst in je eigen spiegelbeeld duiken

Ik wou dat je de zon nog een laatste keer kon zien opkomen

De inkt is droog, dus sla de pagina om om een ​​einde te vinden