The Rapture Of Ghosts - Immolation

Trudging forward, across the barrens

A life long lost, where has it gone

Right through my hands, now I am here

A walking shell, already dead

Show me the meaning of pain…

Tempt me with the promise of death

Cold winds from their icy hearts… turn us all to dust

Will breaker, courage taker

Leading us on, leading us nowhere

Taking its toll, the weak ones fall

Boundless journey, boundless nightmare

Can not find the light

Can not find the way

Humanity has left us

Abandoned us to fate

Can not move… can not breathe

Smell the death… see the horror

In front of me… the massacre of thousands

The mind can’t erase, what the soul can’t embrace

Dragging us into the dirt

Soaking the ground with our blood

Like beasts to the slaughter

We’ll never leave here alive

Starved, stabbed, degraded and tortured

Crawling, gasping, theres nothing left

Drained and beaten, slipping downward

Fading fast, death has finally come

Vooruit sjokken, over de kale plekken

Een lang verloren leven, waar is het gebleven?

Door mijn handen, nu ben ik hier

Een wandelende schelp, al dood

Laat me de betekenis van pijn zien...

Verleid me met de belofte van de dood

Koude wind uit hun ijzige hart... veranderen ons allemaal in stof

Zal breken, moed nemer

Leidt ons verder, leidt ons nergens heen

Zijn tol eisend, vallen de zwakken

Grenzeloze reis, grenzeloze nachtmerrie

Kan het licht niet vinden

Kan de weg niet vinden

De mensheid heeft ons verlaten

Heeft ons aan het lot verlaten

Kan niet bewegen... kan niet ademen

Ruik de dood... zie de horror

Voor me… het bloedbad van duizenden

De geest kan niet wissen, wat de ziel niet kan omarmen

Ons in het vuil slepen

De grond doordrenken met ons bloed

Als beesten naar de slachtbank

We gaan hier nooit levend weg

Uitgehongerd, gestoken, gedegradeerd en gemarteld

Kruipen, hijgen, er is niets meer over

Uitgelekt en geslagen, naar beneden glijdend

Snel vervagen, de dood is eindelijk gekomen