Stench Of High Heaven - Immolation

Father in Heaven, a desolate kingdom

His paradise, his promise, a faded flame extinguished by the dark

Lifetimes of devotion… eternities of nothing

The place for which you long, eludes and embitters

In the hands of fools and liars… trade your lives for grace

Your souls are weak and empty, now kiss his throne of sorrow

From crooked tongues… takes of pristine glory

Consumed by flames it burns, the fall of the holy kingdom

So high…

Absurd…

Sickening… is the stench of high heaven

Through the clouds

Through the lies

You’ll never see what’s never been

At the passing of life and the coming of death

Pass not through it’s gates, but into the dark

No light…

No love…

No glory…

No heaven…

Fallen has the king… fallen has the kingdom

Fall into uplifted arms below

The stench of heaven… lingers above

Sour is the air

But soon the air will clear

Vader in de hemel, een verlaten koninkrijk

Zijn paradijs, zijn belofte, een vervaagde vlam gedoofd door het donker

Levenslange toewijding… eeuwigheden van niets

De plek waar je naar verlangt, ontwijkt en verbittert

In de handen van dwazen en leugenaars... ruil je leven in voor genade

Je zielen zijn zwak en leeg, kus nu zijn troon van verdriet

Van kromme tongen... neemt van ongerepte glorie

Verteerd door vlammen brandt het, de val van het heilige koninkrijk

Zo hoog…

Absurd…

Misselijkmakend... is de stank van de hoge hemel

Door de wolken

Door de leugens

Je zult nooit zien wat er nooit is geweest

Bij het verstrijken van het leven en het komen van de dood

Ga niet door de poorten, maar de duisternis in

Geen licht…

Geen liefde…

Geen glorie…

Geen hemel…

Gevallen heeft de koning... gevallen heeft het koninkrijk

Val in opgeheven armen hieronder

De stank van de hemel... blijft boven hangen

Zuur is de lucht

Maar binnenkort zal de lucht opklaren