Мы любим и теряем - Илья Mzt

Они познакомились давно, ещё в школе.

Были молоды, не знали: ни счастья, ни горя.

Просто радовались каждому дню вместе.

Вся жизнь казалось бесконечной весёлой песней.

Шло время, сердце билось всё быстрее,

Когда рядом были, вместе повзрослели.

И несмотря на все невзгоды и удары судьбы,

Он стал для неё безмерно близким и родным,

Она его полюбила его так просто, без причины.

Он вырос на её глазах и стал мужчиной,

Который будет рядом, в самый трудный час.

Встанет стеной, и в обиду не даст.

О них эта песня, каждая в ней строчка,

Пронизана любовью с привкусом соли, точка.

Чтобы ни случилось, в мыслях они вместе навеки.

Так бывает, когда видишь мир в одном человеке.

Припев:

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Пути расходятся, и сердце на мелкие части,

Это цена настоящего чувства и страсти.

Яркое пламя не может гореть вечно.

Пламя этой любви, пламя первой встречи.

И вроде бы легче, но это смех сквозь слёзы.

Глупо думать, что всё было несерьёзно.

И лишь смотря на отражение в окне,

Её губы тихо шепчут: он так нужен мне.

Впереди вся жизнь, только у каждого своя:

Новые люди, встречи, планы, настроения.

Судьба их развела, но из памяти не сотрётся

То счастье, и пусть они словно солнце.

Освещает путь, оберегает его.

Если она так хочет — неважно ничего.

Всё, что осталось в прошлом, стало мечтой,

Не забудет та, что любила сердцем и душой.

Припев:

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Мы любим и теряем, скажи мне зачем?

Судьба сказала: нет, и холод по венам.

Глаза в глаза, не помня горя и боли,

Но в жизни у нас с тобой разные роли.

Ze ontmoetten elkaar lang geleden, op school.

Ze waren jong, ze wisten het niet: geluk noch verdriet.

Geniet gewoon van elke dag samen.

Het hele leven leek een eindeloos vrolijk lied.

Naarmate de tijd verstreek, ging mijn hart sneller kloppen

Toen ze samen waren, groeiden ze samen op.

En ondanks alle ontberingen en slagen van het lot,

Hij werd enorm dichtbij en dierbaar voor haar,

Ze hield zo gemakkelijk van hem, zonder reden.

Hij groeide op voor haar ogen en werd een man,

Wie zal er zijn in het moeilijkste uur.

Het zal als een muur staan ​​en zal geen aanstoot geven.

Dit lied gaat over hen, elke regel erin,

Doordrenkt met liefde met een vleugje zout, punt uit.

Wat er ook gebeurt, in hun gedachten zijn ze voor altijd samen.

Dit is wat er gebeurt als je de wereld in één persoon ziet.

Refrein:

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.

De paden lopen uiteen, en het hart in kleine stukjes,

Dit is de prijs van echt gevoel en passie.

Een felle vlam kan niet eeuwig branden.

De vlam van deze liefde, de vlam van de eerste ontmoeting.

En het lijkt makkelijker, maar dit is lachen door tranen.

Het is dwaas om te denken dat alles frivool was.

En alleen al kijkend naar de weerspiegeling in het raam,

Haar lippen fluisteren zachtjes: ik heb hem zo nodig.

Het hele leven ligt voor de hand, alleen heeft iedereen zijn eigen:

Nieuwe mensen, vergaderingen, plannen, stemmingen.

Het lot scheidde van hen, maar zal niet uit het geheugen worden gewist

Dat geluk, en laat ze zijn als de zon.

Verlicht het pad, beschermt het.

Als ze het zo wil, maakt het niet uit.

Alles wat er nog over is in het verleden is een droom geworden

Ze zal niet vergeten dat ze liefhad met hart en ziel.

Refrein:

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.

We hebben lief en we verliezen, vertel me waarom?

Het lot zei: nee, en koud door de aderen.

Oog in oog, geen verdriet en pijn herinnerend,

Maar in het leven hebben jij en ik verschillende rollen.