Un uomo impossibile - Il Genio

Mi piaceresti anche un po' meno serio

Che ti togliessi quello sguardo amaro

Che ti sentissi anche un po' meno solo

Ma, ma

Rimani a casa come fossi fiero

Delle tue lacrime, del tuo destino

E ti convinci che sia tutto strano

Ma, ma

Programmatore del tuo tempo, tu

Coscienza esatta di te stesso, tu

Spina nel fianco del mio fianco, tu

Ma, ma

Lungi dal crederti perduto, io

Ripongo il cuore nel tuo cuore mio

Discreditando il tempo, il tuo nel mio

Ah-a ma

Il lucido coltello, guardalo, vedrai

Occhi di metallo, sono i tuoi

Tu, tu

Perché a dispetto di chi è più vicino

Ti fermi ai margini, ti senti solo

Sinceramente stanca del tuo nero

Ah-a

Ma il lucido coltello, guardalo, vedrai

Occhi di metallo, sono i tuoi

Ma il lucido gioiello taglialo

Saprai quanto dell’oggetto sei tu

Ik wil je ook graag wat minder serieus

Dat je die bittere blik afdoet

Dat je je ook wat minder alleen voelde

Maar Maar

Blijf thuis alsof je trots was

Van je tranen, van je lot

En je overtuigt jezelf ervan dat het allemaal vreemd is

Maar Maar

Programmeur van je tijd, jij

Exact bewustzijn van jezelf, jij

Doorn in de zijkant van mijn zij, jij

Maar Maar

Verre van te geloven dat je verdwaald bent, ik

Ik plaats mijn hart in jouw hart van mij

Tijd in diskrediet brengen, de jouwe in de mijne

Ah-een maar

Het glimmende mes, kijk ernaar, je zult het zien

Metalen ogen, ze zijn van jou

jij, jij

Want ondanks wie het dichtst bij is

Je stopt aan de rand, je voelt je alleen

Oprecht moe van je zwart

Ah-a

Maar het glimmende mes, kijk ernaar, je zult het zien

Metalen ogen, ze zijn van jou

Maar het glanzende juweel sneed het

U zult weten hoeveel van het object u bent