The Reigns - Idiot Pilot

I sat and contemplated everything and nothing came

This dry skin is aging and cracking, but I still sing

Let the sun wash over me

These warm thoughts are a shade of the truth

Seem to be a forest growing out of harvest

Keeping me sustained

Straying from the obvious into the strange

It was in an effort ending up the same

Their voice speaks now

Other than my own echo in the cavern of our useless skull

I am just a stain on a dress you’ve made

The beauty in the stitching elegances…

Block the rain

Aiming at this broken shell

Countless as far as I can tell

The ways in which you sing

I rode your back and took hold of the reigns, laughing all the way

What can we fill up in our short lives

Making us complete, allowing us to breathe

When death is washed away we will terminate this vital mystery

But I still need to reach the life inside of me, the life inside…

I rode your back and took hold of the reigns, laughing all the way

Ik zat en overdacht alles en er kwam niets

Deze droge huid veroudert en barst, maar ik zing nog steeds

Laat de zon over me heen spoelen

Deze warme gedachten zijn een schaduw van de waarheid

Lijkt een bos te zijn dat uit de oogst groeit

Houd me in stand

Afdwalen van het voor de hand liggende in het vreemde

Het was een poging om op hetzelfde uit te komen

Hun stem spreekt nu

Behalve mijn eigen echo in de grot van onze nutteloze schedel

Ik ben slechts een vlek op een jurk die je hebt gemaakt

De schoonheid in de elegantie van het stiksel...

Blokkeer de regen

Gericht op deze gebroken schelp

Talloze voor zover ik kan zien

De manieren waarop je zingt

Ik reed op je rug en nam de teugels in handen, de hele tijd lachend

Wat kunnen we in ons korte leven vullen?

Ons compleet maken, waardoor we kunnen ademen

Wanneer de dood is weggespoeld, zullen we een einde maken aan dit essentiële mysterie

Maar ik moet nog steeds het leven in mij bereiken, het leven van binnen...

Ik reed op je rug en nam de teugels in handen, de hele tijd lachend