Sonra Kül Tablasında Yer Arıyorsun - İkiye On Kala

İnsanlar gidiyor, hep eşyalar kalıyor

Bazı cümleler hiçbir anlama gelmiyor

Çırılçıplak hayatın ortasında

Yalnızca soğuktan üşünmüyor

İnsan;

ağlıyor da konuşamıyor

Her şeyi herkese anlatamıyor

Paramparça uykulardan uyanıp

Sonra kül tablasında yer arıyor

Yalan söylüyorlar ya da bilmiyorlar

Öyle her şeye rağmen gülemiyor insan

Yağmurlar içine yağıyor üşüyorsun

Bazen piç gibi ortada kalıyorsun.

Mensen gaan weg, dingen blijven altijd

Sommige zinnen slaan nergens op

Midden in het blote leven

Het is niet alleen koud

Menselijk;

ze huilt maar kan niet praten

Kan niet alles aan iedereen uitleggen

Wakker worden uit een gebroken slaap

Dan maar een plekje zoeken in de asbak

Ze liegen of ze weten het niet

Je kunt ondanks alles niet lachen.

Het regent, je hebt het koud

Soms zit je als een klootzak in het midden.