Abide With Me - Hymns

Abide with me;

fast falls the eventide;

The darkness deepens;

Lord with me abide

When other helpers fail and comforts flee

Help of the helpless, O abide with me

Swift to its close ebbs out life’s little day;

Earth’s joys grow dim;

its glories pass away;

Change and decay in all around I see;

O Thou who changest not, abide with me

(Not a brief glance I beg, a passing word

But as Thou dwell’st with Thy disciples, Lord

Familiar, condescending, patient, free

Come not to sojourn, but abide with me

Come not in terrors, as the King of kings

But kind and good, with healing in Thy wings;

Tears for all woes, a heart for every plea

Come, Friend of sinners, thus abide with me

Thou on my head in early youth didst smile

And though rebellious and perverse meanwhile

Thou hast not left me, oft as I left Thee

On to the close, O Lord, abide with me

I need Thy presence every passing hour

What but Thy grace can foil the tempter’s power?

Who, like Thyself, my guide and stay can be?

Through cloud and sunshine, Lord, abide with me.)

I fear no foe, with Thee at hand to bless;

Ills have no weight, and tears no bitterness

Where is death’s sting?

Where, grave, thy victory?

I triumph still, if Thou abide with me

(Hold Thou Thy cross before my closing eyes;

Shine through the gloom and point me to the skies

Heaven’s morning breaks, and earth’s vain shadows flee;

In life, in death, O Lord, abide with me.)

Blijf bij mij;

snel valt de avond;

De duisternis wordt dieper;

Heer, blijf bij mij

Wanneer andere helpers falen en troost ontvlucht

Hulp van de hulpelozen, blijf bij mij

Snel naar zijn einde ebt de kleine dag van het leven weg;

De geneugten van de aarde worden zwak;

zijn heerlijkheden gaan voorbij;

Verandering en verval overal om me heen zie ik;

O Gij die niet verandert, blijf bij mij

(Geen korte blik, smeek ik, een voorbijgaand woord

Maar zoals U woont bij Uw discipelen, Heer

Vertrouwd, neerbuigend, geduldig, gratis

Kom niet om te vertoeven, maar blijf bij mij

Kom niet in angst, als de Koning der koningen

Maar vriendelijk en goed, met genezing onder Uw vleugels;

Tranen voor alle ellende, een hart voor elk pleidooi

Kom, vriend van zondaars, blijf dus bij mij

Gij op mijn hoofd in de vroege jeugd glimlachte

En hoewel rebels en pervers ondertussen

Je hebt me niet verlaten, vaak zoals ik je verliet

Op naar het einde, o Heer, blijf bij mij

Ik heb uw aanwezigheid elk uur nodig

Wat anders dan Uw genade kan de macht van de verleider verijdelen?

Wie kan, net als Uzelf, mijn gids en verblijfplaats zijn?

Door wolken en zonneschijn heen, Heer, blijf bij mij.)

Ik vrees geen vijand, met U bij de hand om te zegenen;

Ziekten hebben geen gewicht en tranen geen bitterheid

Waar is de angel van de dood?

Waar, graf, uw overwinning?

Ik zegevier nog steeds, als U bij mij blijft

(Houd uw kruis vast voor mijn gesloten ogen;

Schijn door de duisternis en wijs me naar de lucht

De hemelse ochtend breekt aan en de ijdele schaduwen van de aarde vluchten;

In het leven, in de dood, O Heer, blijf bij mij.)